Naar de kinderneuroloog geweest

Hoi hoi,

Afgelopen vrijdag zijn we met Mats naar de kinderneuroloog geweest vanwege de heftige koortsstuipen. Veel antwoorden kon hij ons helaas niet geven, omdat ze niet weten waar die heftigheid ineens vandaan komt. Dat de koorts bij de meeste kindjes langzaamaan opkomt, komt het bij Mats in 5 minuten ineens opzetten.

Onze grote angst is dat als hij het weer 's nachts krijgt, en wat als we dit keer niet wakker worden...helaas kon hij ons hier geen antwoord opgeven.

Hij adviseerde ons om een medicijn te geven (sorry ben de naam vergeten) tegen epillepsie. De lichtste medicatie. Dit neemt de stuipen niet weg maar wel de heftigheid. Deze moet hij dan voor een jaar slikken. Dan heeft hij de volgende winter ook overbrugt, maar ook worden de stuipen iets minder na het 2de jaar. Wel moet hij dan in het begin goed in de gaten gehouden worden. Zijn levertje kan aangetast worden...maar dit komt eigenlijk niet voor...dus meer uit voorzorg. Ook moeten we dan zijn gedrag en karakter in de gaten houden. Zodra dit veranderd moeten we er gelijk mee stoppen.

Nu adviseren ze dus om medicijnen aan een energiek gezond ventje te geven. Maar volgens de arts is steeds de maximale dosis spierverslappers, slaapmiddelen, beademing en het besef van het IC ook niet goed voor hem. Stel dat hij het nog zo vaak gaat krijgen....

We hebben op een forum gelezen dat er kindjes zijn die het al wel 20x gehad hebben...OMG, wat moet dat steeds schrikken zijn voor de ouders....maar ook voor de kinderen!!! Stel dat Matsje het ook nog zo vaak krijgt....dan is misschien zo'n medicijn nog niet zo gek. We hebben gelezen dat er toch veel kindjes baat bij hebben.

Vrijdag hebben we een afspraak met de kinderarts en met haar gaan we ook alles bespreken. Ook gaan we voor een second opinion naar Belgie, maar die afspraak is pas in april. Om zwanger te raken konden ze ons in Belgie ook veel beter helpen dan in Nederland (dankzij hun nu ons wondertje!!). Dus wie weet.

Alles voor ons kanjertje!!! Dat hij dit steeds niet mee hoeft te maken. Pas was hij bij oma en kreeg hij het weer. Gelukkig kwam hij er zelf uit, maar steeds wel een hele belevenis. Zo is hij met oma aan het spelen en zo staan er drie broeders van de ambulance om hem heen...

We moeten nu dus beslissen wat we gaan doen....wat het beste voor hem is...Alles dat hij dit steeds niet mee hoeft te maken.

Zolang we niks zeker weten...en ze zeggen tot de 5 jaar, slaapt ons wondertje lekker iedere nacht bij papa en mama. Hoe we hem dat straks weer afleren is voor latere zorg. Nu slapen alle 3 heeeeeerlijk hahaha. Al zit mama's been onder de blauwe plekken van het geschop...maar ach dat neem ik voor lief.

Mama is trots op je!!!!! xxxxxxxxx