Week 27..... ziekenhuisopname
Week 27….. Pffffffffffffffffffffff die begon niet echt goed, zeg maar.
Vrijdag met Koninginnedag hadden we onze 2de afspraak int echobureau voor de pretecho. Had er echt ontzettend veel zin in. Maar toen ik daar eenmaal lag bleek de voorliggende placenta toch voor een probleem te zorgen. Plus ons tijgertje lag met de kin op de borst dus kreeg ze niet echt n goed beeld. Ze heeft wel n paar mooie plaatjes kunnen maken maar ipv n half uur DVD, werd t maar 13 minuten. Ze hield er dan ook maar mee op en toen t tijd was om te betalen vroeg ze of ik laatst de helft had betaald. Ik dacht ff na en zei toen meteen: ja klopt. (Maar was niet zo, had toen 50 betaald) Maar goed, aangezien de echo tegenviel en we ook niet de volledige tijd hebben gekregen was ik allang blij dat ik 30 euro minder hoefde te betalen ;))
Ben smiddags nog even met mn dochter naar de voetbal geweest, want ja, twas toch Koninginnedag en ze had er wel zin in om naar t springkussen te gaan en de hondendemonstratie. Heb t daar 3 uurtjes volgehouden en ben toen weer lekker naar huis gegaan.
sÀvonds zaten mn vriend en ik tv te kijken en ik kreeg opeens megaveel kramp in mn onderbuik. Wist gewoon niet meer waar ik t moest zoeken vd pijn. Leek ook wel of ze met n breinaald naar binnen zaten te porren in mn vagina. Staan ging niet, zitten niet, liggen niet,. Ben op n gegeven moment maar tegen n muur aan gaan staan. Zei tegen mn vriend dat ik maar naar bed zou gaan, misschien was t toch n te drukke dag geweest. Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik op bed lag wist ik de pijn dmv ademhaling wel n beetje te laten zakken en ben vervolgens in slaap gevallen.
Maar toen ik de volgende ochtend wakker werd had ik die krampen dus nog steeds! Was al erg vroeg wakker en had een bak thee gezet en t duurde niet lang voor mn lief ook wakker was. Na een uurtje rustig te hebben gezeten werd de kramp niet minder en ik zei dat ik toch maar even t ziekenhuis ging bellen. Dochterlief was inmiddels ook al wakker geworden en liep slaapdronken rond te dwalen in huis. Ik legde de verloskundige van t ziekenhuis uit wat mn klachten waren en ze vond het toch maar verstandiger als ik even langskwam. Dus wij snel aankleden, eten zouden we wel doen als we thuis kwamen.
In t ziekenhuis aangekomen werd ik op een bed gelegd en kreeg ik meteen een CTG-apparaat aangesloten. Ook werd er bloed afgenomen. Iets wat de 1ste keer niet lukte, dus dan maar n 2de poging in de andere arm. Die ging wel goed, gelukkig! Ook werd ik aan een bloeddrukmeterpomp gelegd die elke 10 minuten controleerde wat de bloeddruk was. Tijgertje bewoog wel erg goed zagen we en ook t hartje klopte goed. Toen uiteindelijk de verpleegkundige kwam om t CTG printje te komen halen werd ik afgekoppeld en moest ik even n potje vullen met urine. Kwam wel goed uit want moest vreselijk plassen. Daarna werd er nog een inwendig onderzoek gedaan en ik dacht dat dat t wel was. Maar toen kwam t grote nieuws waar ik toch wel van schrok. Het bleek dat de baarmoedermond al week was en ze kon het hoofdje al voelen . PARDON??!!?? Ze vertelde dat ze me een nacht ter observatie wilden houden. Ik zou een zetpil krijgen, een sterke pijnstiller waarvan de werking ook gunstig was voor de baarmoedermond. PFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF .. En toen kwamen de tranen…..
Ben naar de zaal gebracht en moest die zetpil inbrengen en vanaf dat moment plat. Gelukkig was mn lief echt superlief en had al een kaart voor de tv geregeld. Hij zei dat ie ff naar huis ging om met de hond te lopen en ook n tasje met spullen te pakken en ze zouden dan over n poosje weer terug zijn. En daar lag ik dan………..
Er schoot echt vanalles door mn hoofd want 27 weken is gewoon veels te vroeg! Ik zou dan ook niet daar kunnen blijven als t door zou zetten, maar zou naar t Sophia overgeplaatst worden. Pfffff allemaal niet aan denken Chantal! Think happy thoughts!!!!
Gelukkig had mn vriend genoeg afleiding meegenomen. De PSP, een aantal boeken, tijdschriften, mn nagelvijl haha…. En omdat ik zeg maar n spoedopname was, kon ik niet echt kiezen wat ik wilde eten. Kreeg dus smiddags brood met kaas en kipfilet…… savonds brood met… jawel.. kaas en kipfilet. Gelukkig had mn vriend die avond Fajitas gemaakt en had besloten om er 2 mee te nemen.. ZALIG! Nadat ik wat tv had gekeken was t tijd om te gaan slapen. Iets wat niet echt makkelijk ging, want khad een fast and the furieus bed! Er scheen n lampje onder vandaan. Erg handig voor de nachtzuster, maar niet handig voor mij! Heb nog wel wat kunnen slapen maar niet veel. Werd om 4 uur wakker en was ook meteen klaarwakker! Heb toen maar besloten om te beginnen in n boek : Haar naam was Sarah…. Moet toch wat he! Om half 9 kregen we ontbijt en rond n uur of 11 werd ik weer aan de CTG gelegd. Met tijgertje nog steeds alles goed, hartje was oke, bewoog prima… baarmoeder verkrampte niet volgens t apparaat. Maar goed, die krampen in mn onderbuik bleven wel! Oke, na zoveel platliggen was t wel beter, maar als ik opstond was t weer present! Maar ze zeiden dat ik toch lekker naar huis mocht mits ik t wel erg rustig aan zou doen. Was allang blij dak naar huis mocht want mn lief was jarig! Dus ik belde m op en zei dat ik n speciaal kado voor m had, mezelf! Hij was echt superblij en toen ik thuiskwam had mn dochter een grote tekening gemaakt op de voordeur waarop stond: welkom thuis mama! (AAAAAAAHHHHH supersweet!)
Dus installeerde ik me op de bank met n kussen in mn rug, kussen op de salontafel zodat mn voetjes erop konden en dat was mn houding. Want op bed liggen vond ik niks! Ben toen smiddags nog wel ff paar uurtjes gaan slapen want had immers die nacht weinig geslapen.
Smaandags erg vroeg ging mn vriend weer naar de kazerne maar hij zou savonds alweer thuis zijn, dus dat was wel fijn. Een buurman zou de hond uitlaten dus daar hoefde ik me ook geen zorgen over te maken. Mn schoonmoeder stond ook ineens voor de deur en begon n beetje op te ruimen in huis. Op zich erg lief natuurlijk. Maar ik voelde me niet op mn gemak dat zij ineens stond schoon te maken. Maar goed, mocht t niet zelf doen dus keek maar n beetje gelaten toe…. Toen ze wegwas kreeg ik weer ontzettende kramp en heb maar weer t ziekenhuis gebeld. Moest weer langskomen, werd weer aan de CTG gelegd… *zucht* En wederom kreeg ik te horen dat met de baby alles goed was. Ze konden geen inwendig onderzoek doen anders zou de baarmoedermond nog meer geprikkeld worden. 10 mei had ik al n afspraak bij mn gyn staan en die zou dan weer kunnen kijken hoe t daarmee stond. Dus kon ik (gelukkig maar) weer naar huis! Maar er werd me op t hart gedrukt dat ik echt niks mocht doen thuis. Mja….. Das n beetje lastig! Maar goed, alles voor tijgertje!
Dus nu zit ik zo`n beetje te zitten op de bank. En af en toe kan ik rechtop zitten en benut die tijd dan om ff achter de pc te gaan zitten. Heb nog wel kramp en vind t allemaal maar doodeng! Want waar komen die krampen dan vandaan? Had al gevraagd of t miss t litteken vd keizersnee kon zijn, maar dat leek de gyn sterk. Gelukkig is nu mn ventje thuis en doet wel t 1 en ander in huis. Mn dochter helpt ook goed mee en ik zit te delegeren vanaf de bank. Woensdagavond vertrekt hij weer naar de kazerne omdat hij dan n uitputtingsslag moet leven. Hij moet donderdagavond van 6 uur savonds tot 6 uur sochtends onafgebroken sporten K Mn schoonmoeder zou donderdags even langskomen voor n boodschapje, de afwas enzo. De buurvrouw komt dan voortaan 3 maal daags langs om de hond uit te laten omdat ik dat gewoonweg niet mag……..
Maar goed….. nog n week of 10 volhouden!!!!!!!!! Misschien hoor ik maandag wel van de gyn dat de keizersnee nog iets eerder gedaan gaat worden, kben benieuwd!
Het valt me allemaal echt heel erg zwaar en genieten zit er gewoon niet in. Maar als ik dan ons kleine tijgertje voel bewegen in mn buik krijg ik toch n klein geniet momentje, want daar doe ik t immers voor!!!!!!
Ik hou jullie op de hoogte!
Oja, zal nog even n paar fotootjes van de pretecho plaatsen………………
reacties (0)