Pffffffffffff wat n week!
Begin vd week voelde ik me niet zo heel erg happy, had veel pijn in mn onderbuik en had echt last. Vooral op t werk was dit vaak lastig want ja, ze weten t nog niet!
Had vorige week vrijdag t ziekenhuis wel gebeld en uitgelegd dat ik me zorgen maakte maar de snelste datum om langs te komen zou dus 8 februari zijn….. *zucht*
Woensdag hield ik t echt niet meer en heb huilend t ziekenhuis opgebeld en kon smiddags om 1 uur langskomen, gelukkig!
Heb die ochtend voor zover t mogelijk was gewoon mn werk gedaan en heb daarna dochterlief opgehaald van school om vervolgens op weg te gaan naar t ziekenhuis. Ik had n hele tas met drinken en koekjes meegenomen, tekenspullen voor mn meissie want ja, vorige keer zaten we ook 2,5 uur te wachten voor we aan de beurt waren. Maaaaar, we hoefden deze keer maar een half uurtje te wachten, dus da scheelde wel ff.
Op van de zenuwen liep ik naar binnen en vertelde zo goed mogelijk wat mn klachten waren. Er kwam nog een gyn bij wat me op zich wel n beetje zorgen baarde. Na een poosje mocht ik dan eindelijk gaan liggen en ging t echo apparaat aan. Ik durfde niet te kijken en wat was ik blij toen de gyn zei: Ja hoor, daar is het hartje!
PFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF
Pas toen durfde ik te kijken en zag hoe onze kleine babbie aan het huppelen was met een kloppend hartje. Er werd een fotootje gemaakt en mn dochter kreeg die in dr handen. Met n big smile zat ze op de stoel te kijken naar haar kleine broertje of zusje. Er werd ook een inwendige echo gemaakt om te kijken naar mn bekken en de baarmoedermond maar alles was goed…… En mn pijnen? Bandenpijn. Ik kreeg het advies om het rustiger aan te doen maar vertelde dat ze t op mn werk nog niet wisten en dat ik daarom op mn achterste poten liep daar. Ze vroeg hoe het dan zat met mn uren van het uitzendbureau en ik vertelde dat die maandag (morgen dus) afliepen. Na enig overleg zei ze dat ik het einde van de week wel moest gaan vertellen op mn werk omdat het anders echt te zwaar zou worden en als hun t niet weten dan kunnen ze er ook geen rekening mee houden. EN is de kans aanwezig dat ik eind vd zwangerschap plat moet en daar heb ik dus ff geen zin in!
Opgelucht en blij reden we naar huis. Mn meissie had de foto nog steeds goed vast en keek er constant naar. Erg grappig om te zien hoe 1 beentje de lucht instak.
Na de nodige smsjes en telefoontjes naar vriendinnen die bezorgd waren ben ik eerst even gaan zitten met n bak thee. Heb niet te lang kunnen zitten want we zouden die middag naar de kapper gaan.
Bij dochterlief gingen de puntjes eraf en ik besloot om iets drastisch te doen. Heb heel dun haar en als dat lang word valt t heel sluik. Duszzz…… had ik besloten om maar voor kort te gaan! Ik schrok wel toen ik zag hoeveel eraf ging maar, was wel heel blij met t eindresultaat! Dus ik was heel happy!
Omdat het toch n beetje feest was had ik broodjes gehaald bij de subway en die hebben we thuis lekker opgepeuzeld onder t genot van n filmpje die ik had besteld op UPC.
Donderdagmiddag was mn lief al vroeg thuis. Ik wist wel dat hij vroeg thuis zou komen maar dat hij om 3 uur al thuis zou zijn was een aangename verassing. Ik had vrijdag n vrije dag opgenomen omdat mn lief zn certificaat zou krijgen van de opleiding die hij succesvol had afgerond. Dus donderdag lekker relaxt met zn 2tjes op de bank gehangen, lekker vroeg naar bed en vrijdagochtend erg vroeg opgestaan. Gedouched, haartjes gedaan. Opgemaakt etc….. Dochterlief had ook n dagje vrij van school en om 8 uur stond een vriendin voor de deur met in haar auto mn schoonouders die ook meegingen.
Gelukkig hadden we geen last van files en waren om iets over 9en in Vught. We werden opgevangen in het Genie-museum met een lekkere bak thee en n plakkie cake en om 10 uur gingen we het terrein van de kazerne op voor een rondleiding en wat demonstraties. Het was koud, het regende, we moesten door de modder en bospaadjes banjeren… niet fijn dus! Maar, de demonstraties waren wel indrukwekkend. Ingegraven bermbommen, bruggen onder lading brengen en opblazen enzovoorts….. Om 12 uur waren we weer terug in het museum en kregen een broodmaaltijd en soep, erg lekker! En om 1 uur begon het ceremoniële gebeuren. We konden plaatsnemen in een tent waar stoeltjes stonden en ik kon gelukkig een stoel op de 1ste rij bemachtigen. Wat was ik trots op mn ventje! Afgelopen jaar was een heel zwaar jaar geweest voor hem in de opleiding maar hij had t toch maar ff geflikt! En na een poosje stond hij daar op het podium en ontving zn diploma uit handen van de generaal. Het bewijs dat hij nu pantsergenist is. Na de ceremonie volgde nog een receptie en we kregen een glas champagne om te proosten. Omdat het zo`n speciale dag was, nam ik ook n glaasje om mee te proosten. Bij het zingen van het mineurslied werden de partners ook naar voor gehaald om de geslaagde militairen bij te staan. We kregen een shotglaasje met brandewijn maar die sloeg ik af met de reden dat ik zwanger was, begrijpelijk toch….Nadat we nog wat leuke fotoos gemaakt hadden gingen we huiswaarts..
Toen we n klein kwartiertje thuis waren vroeg mn lief wat we gingen eten….. euh… nou…… das n verassing zei ik. Bleek dat hij best honger had hahahahaha. Ik zei hem dat hij n soepje kon krijgen en dat we om 7 uur gingen eten. Hij snapte er niks van maar goed, dan maar n soepje. Om 7 uur stapten we in de auto en ik gaf hem aanwijzingen hoe hij moest rijden. Eindpunt was Bonnie-Beer en in het restaurant zaten zn ouders, n vriendin en zn beste maat ons op te wachten. Ik had dat geregeld omdat hij geslaagd was. Hij was echt heel blij met zn verassing! We hebben een superleuke avond gehad en dat was de perfecte afsluiting van een geslaagde dag! Toen we weer thuis waren bleef hij maar zeggen dat hij t zo tof vond dat ik dat geregeld had voor hem….. J
De rest vant weekend hebben we niet echt veel gedaan, lekker relaxt dus. Maar goed ook want terwijl ik dut nu zit te tiepen is mn ventje alweer onderweg naar zn nieuwe kazerne. Waar een functie van groepscommandant bij de lucht mobiel op hem waacht. Deze week is het introductieweek en ook een soort van ontgroening. Dus ik ben benieuwd wat hij allmeaal moet ondergaan. Ik hoor t vrijdag allemaal wel….
Ik had ook nog contact met de zus van mn lief, zij had nog wat babyspullen staan. Ledikantje, kast, commode, kinderwagen etc…… Klonk natuurlijk allemaal intressant! Alleen, toen ze zei dat ze er 200 euro voor moest hebben moest ik wel ff slikken! Want, we willen niet alles. Alleen t bedje, commode en kinderwagen. En dan vind ik 200 euro erg veel geld voor iets wat al 7 jaar oud is en waar 2 kids in hebben geslapen, gelegen etc. Plus komt daar ook nog s bij dat wij t financieel gezien niet zo breed hebben als hun, en dat weten ze. Zn zus werkt in het ziekenhuis en heeft een riant salaris en haar man heeft ook n meer dan riant salaris. Hun wonen in n joekel van n 2-onder-1-kap en wij in n appartementje. Oke, dat huisje van ons is ook koop, maar toch! Heb dus vanavond op marktplaats gezeten en heb mn lief laten zien dat 200 euro voor die spullen van zn zus echt veel te veel geld is… Hij was t met me eens. Dus toen hij naar de kazerne was vertrokken heb ik mn schoonzus een sms gestuurd. Met daarin dat we 200 euro teveel geld vinden voor een bedje, commode en n kinderwagen Zeker gezien t feit dat t al 7 jaar oud is en dat er 2 kids in hebben gelegen….
Kom op zeg! Haar enigste broer word eindelijk vader….. Sorry, maar ik heb daar mn principes in..
Kreeg dus n sms terug van haar….. Weet nu eigenlijk niet zo goed wat ik terug moet sturen omdat ik bang ben dat t te erg is hahahaha. Ze stuurde terug:
Het is 200 voor alle spullen die we hebben.bv ook een autostoel.bed is niet lahng in geslapen.alles was nieuw zeker 2000, en goed spul. Maar zo niet, dan niet……
En dat was het. Ja sorry hoor! Maar denk ik nou echt zo raar? Ik vind dat gewoon teveel geld. Heb dus al n sms terug gestuurd met daarin:
Aangezien wij niet zoveel ruimte hebben kunnen we niet alles gebruiken. Alleen t bedje, commode en kast. Autostoeltje hebben we al gekregen van iemand die t nog had liggen. We hebben simpelweg de ruimte niet …..
Pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
Het word al erg krap straks hier. Babbie komt eerst bij ons op de slaapkamer en na een paar maanden gaat t bedje bij dochterlief onder de hoogslaper. Vind dat zn zus best een beetje coulant kan zijn, maar misschien denk ik wel helemaal raar. Wat vinden jullie? Kijk, als ze zegt.. oke, 100 euro voor t bedje, commode en wagen. Dan wil ik daar best akkoord mee gaan. Maar dan nog……….. toen ik zn zus vroeg wat ze voor die spullen wilde hebben. Had ik eigenlijk een antwoord verwacht zoals: ajoh, een gezond neefje of nichtje. Maar nee…….
Ach, we zien t wel en anders dan stikt ze maar lekker in dr spullen. Haar kids zijn er nu te groot voor dus t staat haar in de weg, wij hebben t nodig maar als t op zo`n manier moet… sorry, dan maar niet!
Morgen begint weer n nieuwe werkweek. Morgen ga ik na mn werk meteen het uitzendbureau bellen en vragen of zij al iets meer weten. En als ik vrijdag nog niks over een contract heb gehoord.. of eerder, woensdag bijvoorbeeld, stap ik naar de directeur van t bedrijf en ga hem vragen wat nou precies de bedoeling is. Of ze me voor het uitzendbureau willen laten werken of dat ik n contract krijg….. Want zoals t nu gaat, kan t gewoon niet. En als ik geen contract krijg, dan maar een WW uitkering. Jammer dan. Mn gezondheid en mn kindje gaan nu even voor!
Zo, kga nog ff lekker relaxen op de bank en stap dan lekker vroeg mn bedje in en ga onder mn nieuwe dekbed van texels wol liggen wegdromen. En voordat ik er erg in heb is het alweer vrijdag en is mn lief weer bij me!
Ik hoop echt zo dat hij erbij kan zijn de 15de! Bij de volgende controle int ziekenhuis. Volgend weekend word toch al een speciaal weekend, dan zijn we namelijk 2 jaar samen!!!!!!!!!! En………………….. uitgerekend op 15 februari hebben we elkaar leren kennen 2 jaar gelee hihi….
Kheb me ook voorgenomen dat 15 februari de dag word dat ik het grote nieuws wereldkundig ga maken. Dan ga ik mn hyves helemaal omtoveren tot babyhyves en dan weet echt iedereen t in mn omgeving dat we n kindje erbij gaan krijgen……..
Maar goed, eerst maar s deze week overleven……
Deze foto is gemaakt na de certificaatuitreiking van mn lief. vind m zo mooi dat ik m op canvasdoek laat afdrukken.......Kon mn buik achter dochterlief verbergen zodat deze foto alvast op hyves geplaatst kon worden hihihi. Volgende week komt daar een andere mooie foto op te staan van mij en mn lief EN mn buik :D

Liefs, ikkuh xXx
reacties (0)