Life goes on.......
14 april was de dag dat ik mijn curretage heb gehad. De 1ste week was echt een hel. Beetje vage pijnen en dan natuurlijk de nabloeding. Inmiddels zijn we weer n stapje verder en ik moet zeggen dat t lichamelijk best redelijk met me gaat. Heb niet echt buikpijn meer en de nabloeding is getransformeerd tot n beetje bruine zooi. T enige waar ik nu lichamelijk last van heb is van mn linkerarm. Vanwege de infuusnaald die niet helemaal goed zat
verder ben ik nog wel erg moe en heb dan ook besloten om deze vakantie nog thuis te blijven en dan 11 mei wwel kijk of ik weer ga werken.. Aangezien mn werk totaal geen intresse toont (lees: geen kaartje, geen belangstellend telefoontje) Alleen maar de constante vraag: wanneer kom je weer werken... Geestelijk moet het allemaal nog een plekje krijgen, maar ik vind dat ik op de goede weg ben
Afgelopen vrijdag heb ik de gyn ff gebeld met de vraag wanneer we weer sex mochten hebben. Sja, ben ook maar een vrouw met gevoelens he. De assistente vertelde me dat als de bloeding weg was er geen enkel bezwaar was. MOOI! dacht ik, maar hoe zat t dan met condoomgebruik? Ze vertelde me dat als we n kinderwens hebben we in principe geen condoom hoefde te gebruiken. Ik weet wel dat je overal leest dat je beter de 1ste menstruatie kan afwachten, maar ik heb ook gelezen dat als de bloeding gestopt is, je lichaam er in principe weer klaar voor is....
Vrijdagavond vertelde ik t nieuws tegen mn held dat we t groene licht hadden gekregen van de gyn en sja, savonds gebeurde t dan ook. Aan de ene kant spookte er natuurlijk wel door mn achterhoofd van: owjee, zouden we tog geen condoom gebruiken? Maar ja, die waren ook niet in huis en heel eerlijk dachten we er ook niet echt bij na...
De tijd tikt immers ook alleen maar door en in juli word ik 36. 4 mei...... erg tactvol
heb ik de nacontrole van de curretage en dat zal dan tevens de laatste x zijn dat ik in t Ruwaard ben geweest. Mn ervaringen daar zijn niet echt bepaald fijn te noemen. Voor mijn gevoel word ik daar niet serieus genomen en feitelijk is dat ook zo. Want elke keer dat ik belde met klachten over buikpijn werd er gezegd, mevrouw, u heeft bandenpijn. kijk, ik weet ook dat dit kindje geen kasn had, dat er iets mis was, maar als ze me serieus hadden genomen waren we er miss wel sneller achter gekomen dat t mis was... Maar goed, nu zijn we dus weer op weg naar een toekomst. En die toekomst zou zo mooi zijn als die bekroond zou wroden met gezinsuitbreiding van ons kindje. We zijn t er wel over eens dat ALS we weer zwanger mochten zijn we niks tegen dochterlief van 8 zeggen. Tot de gevarenzone voorbij is zeg maar.....
Tis best angstig en spannend, maar boven dat alles zijn we nu weer aant genieten van elkaar. Aanstaande vrijdag gaat mn dochter weer logeren naar opa en oma. En omdat mn vriend zaterdag jarig is, heb ik m gezegd dat we vrijdag de telefoons uitzetten, gordijnen naar benee doen, n fles drop shot enzo in huis halen en dan weer s alleen van elkaar gaan genieten. Das alweer veels te lang gelee dat we zo`n avondje met zn 2 hebben gehad. Ik heb er zo`n zin in!
Enfin, ik hoop met dit lijntje jullie op de hoogte te kunnen houden en miss dat er iemand zich herkent in t bovenstaande. Ben ook erg benieuwd naar hoe zij t heeft ervaren allemaal en ....ach... kweet eigenlijk ook niet precies wat ik nog meer moet schrijven nu hihi...Daarom doek er ook maar een end aan breien....
Liefs, Chant xXx
reacties (0)