Eindelijk was het dan zover... de 20 weken echo! Lekker vroeg, dus weinig tijd om te stressen. Tot we op de snelweg zaten dan, want toen bleken we de map met alle brieven en gegevens vergeten te zijn. Snel omgedraaid, stress-niveau bij mij behoorlijk opgevoerd, maar gelukkig nog op tijd in het ziekenhuis aangekomen. Daar konden we bijna meteen doorlopen en nam de echoscopiste onze gegevens door. Ze vond het vreemd dat ik doorgestuurd was voor een SEO, terwijl ik volgens haar een GUO had moeten krijgen. Dit omdat zowel een hypospadie (bij D) als trisomie (bij K*) aangeboren afwijkingen zijn. De GUO kon natuurlijk niet meteen maar ze wilde ons ook niet naar huis sturen, dus besloot de SEO nu gewoon te doen en meteen een afspraak te maken voor een GUO.
Ze heeft tijdens de echo alles precies uitgelegd wat ze zag of waar ze naar zocht en we konden vanalles aan haar vragen. Vond het echt heel fijn dat ze zelf zo mededeelzaam was, want ik was als de dood dat ik weer een zwijgzaam type kreeg, waardoor ik me alleen maar onzekerder zou voelen. Ik geloof dat ik haar wel vier keer heb verteld dat ik zo blij met haar werkwijze was, hahaha. Maargoed, ik was dan toch verre van toerekeningsvatbaar, want toen ze zo'n beetje alle belangrijke organen gehad had, bén ik toch in janken uitgebarsten! Gewoon uit pure opluchting en ook het verdriet om mijn kindjes die er niet mochten zijn...
De GUO hebben we volgende week vrijdag, maar ik verwacht niet dat daar iets dramatisch uitkomt als alles er nu al zo goed uitzag. Nu eerst maar eens lekker een week op vakantie! Vrijdag vertrekken we voor een weekje naar zeeland, vlak aan het strand en met het voorspelde weer van de komende dagen zitten we dus helemaal goed daar!!!
reacties (0)