Gisteren ben ik voor de eerste keer weer naar de verloskundige geweest. Doordat ik in april een miskraam heb gehad, en nu behoorlijk gestressed was, gaven zowel de assistente als de verloskundige aan dat we eerst een echo zouden doen, en daarna wel gingen praten. Prima, helemaal mijn idee!!!
Eerst werd er een uitwendige echo geprobeerd, maar daar kreeg ze niet zoveel op te zien. Dikke stress bij mij natuurlijk, maar op de inwendige echo was er gelukkig wel wat te zien! Een ieniemienie mensje, mooie dooierzak en een flinke holte. En het mooiste van alles... een kloppend hartje!
Ik had al ruim 8 weken kunnen zijn (laatste menstruatie op 18 mei), maar ik voel sinds de miskraam mijn eisprong, en die was al wat later, dus ik dacht zelf dat ik nu 7wk+5 was, maar volgens de metingen was ik pas 6wk+6. Beetje raar dus wel, maar niet meteen iets om me zorgen om te maken volgens de verloskundige. Ja, dat is makkelijk gezegd he...
Nu mag ik over 2 weken terug komen en in de tussentijd maar hopen dat kippie dan ook twee weken verder is gegroeid! Op zich dus niet helemaal het nieuws wat ik wilde horen, maar ik heb in ieder geval wel een kloppend hartje gezien (en ik mag nu tenminste over twee weken nog een keer!), dus dat houdt mij de komende tijd hopelijk een beetje positief!
reacties (0)