Ooit maar niet nu.

Onze jongste telg slaapt ongeveer vanaf een maand of 6 in ons bed.
Ik vroeg mij laatst af hoe dat ook alweer kwam. De andere kids hebben nooit in ons bed geslapen
Nu was het zo dat haar bevalling best heftig was. Heftig als in, snel, het scheelde een paar minuten of ze was
op de wc geboren in het vlies. ( wel in het ziekenhuis vandaar dat het ook niet gebeurde :P) Ze had een heel blauw hoofd “ geboortepijn” noemde ze het
Ze adviseerde ons om haar geen “ rondje familie” de laten doen de eerste week zodat ze kon aarden. Ze wapperde enorm met haar handjes en dus had ik
haar al snel ingebakerd. Eerst een hydrofiel en daarna een pacco. Heb nog gezocht naar eentje die minder kraakte maar een puckababy was veel te los voor haar.
Maar toen kwam de tijd dat ze ging rollen en er niet meer in mocht. Helaas sliep ze meteen ook niet meer. Ik merkte dat als ze naast mij lag en ik Mn benen onder dr voetjes deed, zij snel sliep.
En zo kwam het dus. Mevrouw ,die nu 13 mnd is, slaapt naast mij. Soms met haar armpjes om mn nek, zo schattig . Maar goed gisterochtend viel ze uit bed omdat Mn man was opgestaan en ik dat niet had gemerkt .
Ze lag blijkbaar helemaal aan zijn kant. Gisteravond dacht ik daarom, je gaat maar in je eigen bedje( waar ze overdag slaapt) Even krijsen en daarna sliep ze . Mooi dacht ik. Maar helaas 22u werd ze wakker en krijsen...2230 wilde ik toch eigenlijk wel zelf slapen
dus ik ging in bed liggen ( haar bed staat wel in onze kamer) Na een uur krijsen ( wel aaien en sussen af en toe) zag ik dr staan aan de rand van het bedje. In dr pyjama die van dr broer is geweest... een blauw met witte flanellen pyjama .
En Zo snachts zag ik haar met uitgestrekte armpjes en ze deed mij zo denken aan Auschwitz...en ze begon te kokhalzen enzo . Toen heb ik dr weer gepakt. Eerst steeds in Mn hoofd “ anders is alle gekrijs tot nu toe voor niks geweest, doorzetten nu!!” Maar ik kon het niet..
Mijn derde heb ik op den duur wel laten krijsen. Drie dagen waren er voor nodig ( die sliep niet bij ons maar had een fout ritme door allergieën en horrors- lees blogs maar) En ook deze dame heb ik laten schreeuwen toen ze geen melk meer mocht snachts.
We slapen gewoon prima nu...behalve dat ze dus EIGENLIJK in dr eigen bed moet . Maar dan komt wel ...ooit ... maar niet nu.

Xxx

1508 x gelezen, 3

reacties (0)


  • Shrimp

    Update; ze ligt alweer een maand of 2 in dr eigen bedje 🥰 nu gaat het wel. Zelfs op vakantie in een eigen kamer.

  • Mamabear3

    Mijn meisje heeft iig tot 1.5 jaar bij mij geslapen. Met 1.5 heb ik gelijk een groot bed voor haar gekocht, met bedhekjes. Matrassen er naast voor de zekerheid (alleen voor mocht ze over de rand kruipende, maar dat is nooit gebeurd). Op haar bed lag ik met haar, tot ze in slaap viel. Als ze s nachts wakker werd, kwam ik weer naast haar (gaf ook nog bv) en bleef tot ze sliep. Soms kwam ze bij mij en sliep ze nog wel in mijn bed (tot 2.5 jaar), maar zo heeft zij heel geleidelijk en zonder huilen leren slapen in haar eigen bed. Misschien is het ook een tip voor jullie? Succes in ieder geval

  • 2kids1217

    Ach heftig zeg...! Laten huilen is ook niks. Wij zijn ook al 18 mnd aan het schipperen met de jongste. Overdag een voorbeeldig kind, snachts een spookje.

    Je schrijft dat jij je benen onder haar voeten doet. Is dr niet zo'n zelfde 'gevoel' voor haar te creëren, maar dan in haar eigen bed? Een handdoek oid onder dr voetjes ofzo ik noem maar wat..

    Alhoewel... nu ik dit typ denk ik 'dat zal ze zelf.ook wel bedacht hebben'.

    En zo niet, dan hoop ik dat t een goeie tip voor je is 😄

  • marieke-2018

    Wat sneu! Je eigen gevoel volgen dat is vaak de juiste! Jij weet wat t beste is voor jou kindje en je moet doen wat goes voelt voor jou.

  • MamaJL

    Eens!

  • Florien84

    Ach jeetje. Als ze zo overstuur raakt zal ik het even zo laten inderdaad.