Wanneer je dingen moet loslaten en dat niet je sterkste kant is.

Hoe om te gaan met dingen die je niet in controle hebt terwijl je in sterke mate controledwang hebt?

De afgelopen kleine week staat alles inene nog meer op zijn kop dan het het afgelopen jaar eigenlijk inwendig al staat.
En jeetje wat is het lastig. Zeker omdat in mijn brein de coping in dit soort situaties naar controle grijpen is, maar dit zeker op het bijgekomen vlak totaal niet kan.
Het ene moment denk ik laat het maar over me heen komen, het houdt in dat er nieuwe kansen aankomen, maar tegelijkertijd kan het mij vijf minuten later zo intens naar de strot grijpen omdat er dingen inene wegvallen.

Ja ik weet ook dat deze situatie vanzelf wel weer op de plek valt, maar vertel dat maar eens aan een lichaam en brein die continue op overleven en alarmering staan. De laatste week word ik weer zo vaak wakker, ook met het hart in de keel omdat het even overvalt.
Gelukkig heb ik later deze week weer een moment met mijn autisme coach, dan kan ik met haar even sparren. Maar tot dan even zelf proberen de trigger op het juiste pad te houden en dat is retelastig.

Mocht één van de mede neurodiverse mama's een trucje weten, feel free to DM me. 

Lieve groet,
Sharon