Kerstavond 2022

Rond half 10 (meen ik, de dagen en tijden zijn wat vervloeit in elkaar) beeldbelt mijn moeder, wat zeer apart is en laat.
Mijn vader zit op de grond en slaat complete wartaal uit.
Uiteindelijk na flink gepush van mij en het zusje onder mij heeft ze 112 gebelt en is pa met zijn voorgeschiedenis (dementie, epilepsie, meerdere attacks etc) met spoed door de ambulance opgehaald. Op dat moment nog het vermoeden dat er iets niet goed ging in het koppie. Na uren onzekerheid blijkt dat een onwijs laag vitamine B12 (en mogelijk nog anderen) de oorzaak zijn van alles. Na twee dagen vitamine infuus mag pa in de avond gelukkig weer naar huis.

Wat ik in die tijd nog niet weet en wat de oudste ook niet had vermeldt is dat haar andere opa (vader van mijn ex) ook in het ziekenhuis is opgenomen met een dubbele longontsteking. Waar mijn vader weer met een duidelijke waarschuwing het ziekenhuis uitkomt, overlijdt mijn exschoonvader op 30 december 2022. Zo blij hoe hij met open armen mij ooit heeft opgevangen en nog zoveel fijner hoe hij zijn kleindochter heeft zien opgroeien tot een grote puber van vijftien. Rust zacht lieve Chris.



Wellicht schept dit voor de meesten ook wat duidelijkheid waarom ik momenteel enkel voor de belangrijke dingen (e-mail, verwijderen van profielen/vragen e.d.) aanwezig ben en voor de rest wat meer op de achtergrond. Het is gewoon een enorm overwelmende tijd en het krijgt allemaal zijn plekje, maar daar heb ik mijn eigen rust wel voor nodig.

Lieve groet,
Sharon