It`s a wrap...

Jullie kunnen je haast niet voorstellen hoe happy ik ben (en toch diegene die mij irl kennen toch echt wel).
Na jarenlange pijn (en ook onbegrip vanuit diverse hoeken) heb ik afgelopen dinsdagochtend in alle vroegte afscheid mogen nemen van mijn baarloeder.

Zelf in alle zenuwen in mijn eentje naar het ziekenhuis gewandelt, want ik moest mijzelf om 7u al melden. (sharp and fresh zoals de planning melde, lekker als eerste de OK op). Eigenlijk ging het heel rap en was het verplegend personeel en iedereen om mij heen superlief, de gyn heeft mijn hand nog lief vast gehouden ik voelde mij wegzakken en zei nog weltrusten...en voor ik het wist was ik weer wakker. Mijn enorme angst, de narcose...zo doorgefietst. Na te hebben genoten van mijn ijsje mocht ik snel weer naar de afdeling. 
It went so well. (Miniem bloedverlies tijdens de operatie en alles was nog voor uitgedachte eindtijd klaar)
Nu sinds woensdagavond weer thuis en elke dag kan ik een klein beetje meer dat voelt wel goed zeg.
Vandaag met manlief zijn hulp proberen te douchen (en als het niet lukt then there's always een morgen)

Ik ga weer even lekker liggen en mijn rust pakken.

Liefs,
Sharon