Het tikken van de tijd!

Al weer ruim 2 weken geleden dat ik jullie op de hoogte bracht van mijn zwangerschap. In de tussen tijd zijn wij met z’n 6e op vakantie geweest naar Kos. Wat was het fantastisch om er even tussenuit te zijn. Maar ook heb ik elke dag wel gedacht, stel je voor dat de kleintjes nu al komen. In dezelfde periode hoorde ik van een bevalling met 26 weken in Amerika. Deze mensen waren ook eventjes weg.. wat een ellende lijkt mij dat. Dus uiteindelijk weer blij dat we weer in Nederland zijn. Voelt toch veiligere op een of andere manier. De kleintjes groeien werkelijk als kool! Dit is ook goed te zien aan mijn buikfoto in mijn profiel, in 2 weken tijd is mijn buik een echte toeter geworden. Wat ik eerder niet had gedacht, maar het gaat dus echt vanzelf zonder dat ik het erg vind. Op vakantie had ik geen kleding probleem, lekker luchtige kleding aan en alles was prima. Maar nu ik weer aan het werk ben, weet ik gewoon niet wat ik aan kan doen. Alles is gewoon te klein, en wil echt niet veel geld uitgeven aan tijdelijke kleding. Mijn eerste werkdag na de vakantie was trouwens echt een drama, was werkelijk gesloopt toen ik klaar was. Gister ging het verbazingwekend eigenlijk weer heel goed, terwijl ik nog wel een eind moest reizen. En vanaf nu werk ik tot aan mijn verlof op woensdagen thuis, ook erg prettig moet ik zeggen.
Gister avond hadden de kleintjes groot feest, wat een gerommel in het buikje. Ze bleven maar bewegen! Ik werd er zelfs gewoon een beetje misselijk van. Gelukkig wel goed geslapen! Ondanks dat ik er per nacht wel 3 keer uit moet, om maar een piep klein beetje te plassen. Gelukkig slaap ik daarna weer goed door. De volgende echo staat pas gepland op 24 september ruimt 4 weken na de laatste echo, het ziekenhuis vond het niet nodig om mij eerder te laten komen.. maar ik kan eigenlijk niet wachten om ze weer eventjes te zien! Thuis gaat het allemaal erg goed, een super lieve soms wat overbezorgde vriend, die echt alles uit mijn handen wil nemen. Kan ik dan soms ook niet tegen, en komen mijn hormonen weer naar boven. Ik denk namelijk dat ik het allemaal nog wel heel goed zelf kan. Toch merk ik stiekem dat sommige dingen wel zwaarder worden, maar ben te trots om dat toe te geven. Probeer me er langszaam wel aan toe te geven en van alle aandacht en extrataatjes te genieten. De babykamer is nog niet klaar, maar begint wel langzaam vorm te krijgen. Een oude biedermeier kast omgetoverd in een babykledingkast met roede staat al klaar, de kast wordt al aardig gevuld. De bedjes van Sebra Kili komen aanstaande zaterdag binnen. De kinderwagen is in bestelling en weet alleen nog niet wanneer hebt geleverd gaat worden, hopelijk zo snel mogelijk :).
We zijn alleen nog drastisch opzoek naar een commode, hebben jullie de goude tip?

Nou meiden dit was het weer eventjes, als jullie vragen hebben of meer willen weten dan kunnen jullie mij altijd een berichtje sturen.