Verdrietig zijn

Hoi Cieltje, Ik snap dat het zwaar is en je het van je af wil schrijven, het zelfde heb ik met mijn ouders meegemaakt, in mijn vorige relatie, ik heb ze bijna 6 jaar niet gezien of gehoord, toen ik op mijn zelf ging wonen, hebben ze niet eens moeite genomen om mijn huis te zien, zwanger!! geen een keer langs gekomen, tot de dag dat mijn dochter geboren was, dat was ook de eerste keer dat ze mijn huis zagen. na 7 jaar en een nieuwe relatie heb ik mijn stoute schoenen aan gedaan en ben naar ze toe gegaan. Nu zien ze mij gelukkig, ze zijn gek op mijn vriend en mijn kinderen, we hebben wekelijks contact, en het gaat nog nooit zo goed, Ik heb eindelijk mijn ouders terug, dit is iets wat ik al jaren op gehoopt had. Maar goed, ik snap je en vind het goed dat je het op papier schrijft, dat heb ik moeten leren, en dat is iets wat ik heel moeilijk vind praten over gevoelens, maar meis schrijf het maar van je af. Ik hoop dat het goed komt tussen jullie en je schoonmoeder, hou maar in gedachte je hebt een lieve stief schoonmoeder en schoonpa, hou je daar maar aan vast. Enne je schoonmoeder komt zich zelf wel tegen, zij ziet haar kleindochter niet opgroeien, zij weet wanneer je meissie jarig is en de belangrijke dagen, jou meissie heeft daar geen last van die kent haar oma niet, en die mist haar ook niet. Dit is iets waar ik altijd kracht heb uit getrokken.

Ik weet niet of mijn verhaal een beetje helpt?

Sterkte meis.

Gr Patries

Hey Ciel,
Wat jammer dat mensen elkaar op deze manier het leven zuur maken.
Maar bedenk je dan maar waar jullie en je dochter beter mee af zijn,ook al is het niet leuk.Had ook zo'n (ex)schoonmoeder en heb uiteindelijk voor mijn eigen gemoedsrust contact verbroken en aan mijn ex-man de keus gelaten.Voorkomt een hoop stress.En fijn toch dat jullie dochter wel een lieve opa en (stief)oma heeft!!!!
Snap dat je dit even kwijt moest.

Lfs Ellen

Natuurlijk moet je zulke dingen van je afschrijven en is het feit dat mijn zoon zijn opa en oma aan de overkant wonen en hem niet eens willen kennen een schrale troost. Voor onze kinderen wil je natuurlijk dat ze een fijne opa en oma hebben, maar het belangrijkste zijn jullie, Joy's eigen ouders.
En je moet maar denken als mensen zoiets uit proberen te vechten via Fbook en niet persoonlijk zegt dat iets over hunzelf. Jij doet het goed, laat je niet gek maken.

Hey Ciel

Kan me ook voorstellen dat je je daar rottig om voelt, je wilt toch een oma voor je kind, een oma die een echte oma is, je kindje verwend met leuke dingen, geniet van het oma zijn.
Je schrijft dat ze al voor de geboorte van Joy, niet zo geinteresseert was, of iig niet de moeite nam. Erg jammer dat ze zo doet, want ze mist een mooie tijd met haar kleinkind. Ik zelf zou me de energie er niet meer insteken, het is haar keuze toch? Joy heeft een lieve stiefoma en dat is toch ook heel wat waard? Mijn zoontje heeft ook een "stiefoma" maar hij is er zo ontzettend gek mee, zou me geen betere oma kunnen wensen voor hem. Maar het is soms hard dat je soms dingen verwacht van mensen, wat eigenlijk ook normaal hoort te zijn, toch zegt het meer over die persoon. Jij weet hoe het allemaal zit, dan is het toch oke?
Geniet met je gezin meid!

Liefs Lieke

Hartgrondig bah.
Jij weet hoe het werkelijk zit, samen met je lief en je dochter. Hou je daaraan vast en laat je niet gek maken, hoe naar het ook is dat er onwaarheden verkondigd worden. Jij weet de waarheid.
Knuffels.

schrijven is de beste remedie ik had vroeger een netlog account en nu met facebook, hou ik geen dagboek meer bij, thuis bij men bed heb ik er wel een en heb er zo al vier bijeen geschreven de laatste jaren, geen verplichting ankel als ik er zin in heb, t'zijn wel véél verdrietige dingen maar als ik dan gedaan heb, ben ik massas opgelucht, sterkte! Ik zelf ben de laatste tijd ook wat chagrijnig ik moet héél de tijd denken aan men verloren kindje, mijn miskraam, k'wil niet maar het komt zo plots op hé, nu zou hij of zij der eerste stapjes hebben gedaan enz...enz... ik ben er werkelijk ziek van, mijn ventje begrijpt dit niet zo goed, hij heeft het een plaatsje gegeven en ik nog niet:( dus we gaan voor het optimisme!kop op cecielletje, beter geen oma dan één die geen interesse toont! dikke kus!

Maak je je er niet druk om, hier is het precies hetzelfde: moeders een tijdje geleden met een grote snuffert vragen of het niet eens weer tijd zou worden voor een tweede (AHUM...!), mijn biologische klokje tikte door en blablabla nog meer. De ene keer komt ze elke keer langs, de andere keer zie je haar in geen velden of wegen meer. Ze belt op wanneer er bij haar geklust moet worden!! Ja, ammehoela, heb andere dingen te doen! Maar ja, ik denk dat er overal wel wat is. Trek het je niet aan, ga lekker je eigen leven leiden en de kleine meid heeft er minder last van dan jij. Het is jammer dat het weer zo moet, maar denk lekker aan je eigen gezinnetje en geniet er van, de tijd vliegt!!!

Hey Ciel, ik kan me voorstellen dat zulke omgangsvormen (of liever gezegd: geen) af en toe flink met je aan de haal gaan. Logisch ook dat je dat van je af schrijft. Maar jij doet wat voor jou goed is en blijf dus bij jouw eigen waarheid en liefde. Dat is wat ook Joy zal bijblijven, al het mooie en goede. De goede spirit erin houden en misschien afstand durven nemen van de commentaren via F-book. Dat is trouwens uberhaupt geen manier van communicatie als je het mij vraagt. Blijf er lekker boven staan!

wat een vervelend gedoe ! sterkte hoor...... leef met je mee..

He meis ik herken hier heel veel in ......weet je wat het belangrijkste is je eigen gezin......de rest wat er leuk bij is is meegenomen....klink hard maar helaas moet je soms keuzes maken waar jij je beter bij voelt.......en verwijten via internet helaas is dat heel makkelijk tegenwoordig.....lees maar eens hoeveel ruzies er verwijten en via de site gedaan worden ook meegemaakt......ik doe nu lekker leven voor ons gezinnetje en wie het er niet mee eens is tabe dan maar het is heel hard en moeilijk maar uiteindelijk geeft het je wel rust.

Sterkte!!!!

Dit soort dingen is zo verdrietig..Ik wou dat ik iets kon zeggen of doen waardoor de pijn inder werd, maar dat kan ik niet. Daarom geef ik je virtueel en digitaal en dikke knuffel.

Hoi Cieltje, het is heel normaal dat je verdrietig bent hoor. Heb een tijdje een soortgelijke situatie gehad toen mijn papa getrouwd was met stiefmama ... het is nooit leuk en het meest frustrerende is dat je er niets aan kan veranderen. Ik heb gaandeweg geleerd mijn energie te stoppen in mensen die het waard zijn, daar krijg je ook het meest van terug. Je kan nooit voor iedereen goed doen. Ondertussen heb ik weer contact met mijn papa, maar het is lang niet hetzelfde als ervoor, het vertrouwen is voor een groot stuk weg. Geniet vooral van je gelukkige gezinnetje veel liefs

heel veel sterkte.
ga je gevoel achterna en denk aan je gezinnetje

Ach lieverd, wat vervelend! Maar blijf er wel boven staan hoor... je weet dat je het goed doet. Zij heeft een probleem en jij zeker niet!!!! Sterkte, liefs Clau

Hoi,

Ik herken me eigen wel beetje in je verhaal. Ik heb een schoonmoeder die kleine half uur met de auto van mij vandaan woont, maar ook echt de moeite niet neemt om hier heen te komen, en wij altijd daar heen moeten:S
Toen ik zwanger was van mijn oudste zoontje heb ik helse ruzie met haar gehad omdat ze een beetje teveel invloed op mijn vriend had, en met mijn hormonen erbij niet zo'n succes was.. Maar ze komt nu ook alleen maar op verjaardagen hoor. Ik wil tegen je zeggen, probeer het een beetje van je af te zetten, want waarschijnlijk maak je je eigen in je hoofd alleen maar drukker en drukker en wat je kleine meid dat aanvoeld. Of je moet haar een keer de waarheid zeggen, of probeer het van je af te zetten wat heel moeilijk zal gaan, en laat joy lkkr haar stiefoma haar gewone oma noemen, meisje weet niet beter (wat maar goed is ook) haar echte oma heeft het er toch zelf naar gemaakt?!! Kom op meid, je red het wel, ga lkkr voor je gezinnetje die is toch het belangrijkste en denk gewoon dat sommige mensen geen beter leven hebben, en dat ze dan maar die van een ander gaat verpesten. Sorry is beetje lang verhaal geworden. Knuffel en niet verdietig zijn kijk naar je man en kind hoe trots je daarop bent xxx