Terwijl ik dit zit te typen achter mijn laptopje, ligt mijn dochtertje in de box te spelen. Ze kijkt afwisselend naar de mobiel, speelt met haar voetjes, en knabbelt aan de knuffeltjes die in de box liggen. Daarbij maakt ze zeer tevreden geluidjes. Ze is vrolijk en ze ziet eruit als een heel gelukkig kind. Ik had nooit van te voren kunnen bedenken dat zo'n klein meisje mijn leven zo mooi zou maken. Als ik haar lach hoor en zie smelt ik van binnen. Als haar gebrabbel hoor dan komt er een glimlach op mijn gezicht. Zo moet het leven zijn!
Niet alleen zij maakt mijn leven mooi. Ook mijn man! Gisteren stond hij zomaar ineens voor me op de stoep met een prachtige bos rozen. Hij had oppas voor Noyanna geregeld en nam mij mee uit eten. Het was een hele leuke en gezellige avond. Het is zo fijn! Onze dochter is erbij gekomen, heeft ons van een duo een trio gemaakt. En dat heeft alles veranderd, maar toch ook niet. Natuurlijk mis ik wel eens de momenten waarop we zomaar konden besluiten dat we samen even weg gingen, of dat we besloten de hele dag met z'n tweetjes in bed te liggen en lekker film te kijken. Maar toch bevalt mijn nieuwe leven me heel erg goed!
Zo, na dit gezwijmel even een kleine update over onze kleine meid. Gisteren zijn we naar het consultatiebureau geweest. Het gaat eigenlijk heel goed met Noyanna. Haar hoofd was gelukkig weer goed gegroeid en de fontanellen zijn nog steeds open. Haar lengte en gewicht was wat minder toegenomen maar niet verontrustend ofzo. We hebben vooral gesproken over het nieuwe eetpatroon. Ze is nu 6,5 maand en met 7 maanden gaat ze toch steeds meer over op vast voedsel. Dus zo langzamer hand gaan we dat steeds meer invoeren.
Nou, dat was het wel weer voor nu.
Liefs Sas
reacties (0)