De ontdekking

Heel vaak als ik wakker word dan heb ik honger. Ik heb gemerkt dat als ik dan geluid ga maken er altijd wel iemand komt. Soms word ik dan opgetild en dan ben ik heel erg hoog boven de grond, maar meestal is het wat minder hoog. Zij hebben het dan over "papa" en "mama". Vooral die mama is er wel heel vaak. Ik vind het heel leuk hoor als zij bij mij zijn. Ik denk dat zij het ook leuk vinden wat ze klinken heel lief. Ze doen ook iets met hun mond. Dat is heel leuk om naar te kijken en te luisteren.

Ze lachen naar me, en ze doen het zo vaak dat ik het maar na ging doen. Ik ben erachter gekomen dat als ik dat ook doe, mijn papa en mama het ook heel leuk vinden.

Dan pakken ze een groot zwart ding, die houden ze dan voor hun gezicht. (dat is wel jammer want dan zijn ze ineens verdwenen...) en dan hoor je KlikKlak. Dan gaan papa en mama samen naar dat ding kijken en heel blij praten.

 Sinds een poosje fladdert er af en toe iets voor mijn ogen langs. Ik weet niet zo goed wat het is, maar ik vind het wel heeeeeel erg mooi. Het lijkt net of ik het zelf kan bewegen maar ik snap nog niet helemaal hoe dat nou moet. Vaak komt dat ding namelijk ook tegen mijn gezicht aan. Soms vang ik 'm met mijn mond. Dat is wel lekker want dan doe ik net of ik het kan opeten.

Want ik nog gekker vind zijn die dingen die iets verderop zitten. Ze zitten denk ik ook aan mij vast. Mijn papa die pakt mij wel eens op en dan zet hij mij rechtop. Zo op die dingen onderaan. Ja en als ik dan wat voel aan die onderkant gaan ze ook nog eens extra blij naar me lachen!

 Meestal zijn mama en ik samen thuis, papa die is wel eens weg, maar hij komt wel steeds weer terug.

Soms zijn er ineens ook andere mensen. Die kijken ook steeds heel blij naar mij. Die gaan dan met me knuffelen. Die ene man gaat altijd als ie me knuffelt zeggen: O-PA

Mama heeft het ook steeds over opa en oma. Maar het gekke is dat ze er steeds weer anders uitzien... Met bril, zonder bril. met kort haar. met lang haar, met bijna geen haar, met snor, zonder snor.... Tja, ik lach gewoon steeds maar tegen ze, dat vinden ze leuk!

Dan hebben we ook nog een "ome André en tante Nienke". Die vind ik ook heel grappig.

 Zo.....(gaaaaaap) ik ben wel weer een beetje moe geworden van dat kijken en bewegen en denken enzo. Ik denk dat ik maar weer eens even ga slapen.