Angststoornis en eerste trimester

In januari 2021 kreeg ik mijn allereerste angstpsychose, zonder enige waarschuwing, deze duurde 3 weken.
Ik had nog nooit een paniekaanval of psychose doorgemaakt, ik dacht dat er iets geknapt was in mijn hoofd en ik nooit meer beter zou worden, dit was zonder twijfel de zwaarste periode in mijn leven.

De angstpsychose is uitgelokt geweest door 3 traumatische gebeurtenissen, die kort na elkaar plaatsvonden. Maar ik had geen tijd om te verwerken, ik werkte fulltime en zo vaak mogelijk ook de weekends en ondertussen waren we net aan het verhuizen naar onze woning waar we al een jaar in aan het verbouwen zijn.
Ik belandde in opname en volgde daarna nog 8 weken ambulante therapie, de angst en paniekaanvallen bleven pittig maar ik kreeg steeds meer grip terug op m'n leven.

Vele behandelingen, psychiaters etc later gaat het al een stuk beter, elke dag een beetje sterker. Ik nam nog maar 1x per week Xanax, 1x per week een slaappil en de aanvallen bleven steeds langer weg.
Ons is verteld dat een kindje op de natuurlijke manier krijgen niet mogelijk was, dus ik besloot gezien de moeilijke periode eerst wat tijd te nemen voor mezelf tot ik sterk genoeg stond voor een medisch traject.

Plots stond ik met een positieve test in m'n handen. We hadden 2 dichte familieleden moeten begraven dus ik dacht dat ik door de stress overtijd was, daarbij ben ik enorm onregelmatig.
Ik geloof er in dat dit kindje op ons pad kwam met een reden, dat het zo moest zijn. Dit was zo ontzettend mooi nieuws na een intense periode!

Ik moet eerlijk toegeven dat het eerste trimester me enorm zwaar valt, ik ben non stop misselijk, heb hevige steken, ben doodop, ellendig en de paniekaanvallen komen terug sneller op elkaar.
Ik heb het best wel moeilijk zonder mijn medicatie en had me zwanger zijn toch een beetje anders ingebeeld. Ook de donkere dagen helpen niet.

In Nederland heb je de pop poli, en wat zou ik daar graag heen gaan! In België hebben we dit niet en de wachtlijsten bij ambulante hulp lopen op tot een jaar wachttijd!
Buiten mijn vaste psychiater is er geen ondersteuning voorzien voor psychisch kwetsbare zwangere vrouwen. Daarom kom ik graag in contact met dames die ook met psychische problemen kampten voor/tijdens/na hun zwangerschap.

Alvast bedankt om mijn lang verhaal te lezen, het lucht op dit hier ff neer te kunnen zetten.