Deze keer had ik het beslist niet aan zien komen. Er was weinig wat er op wees dat ik zwanger zou kunnen zijn. Natuurlijk ben ik ook bedreven geworden in het negeren van eventuele signalen.
Omdat ik nu bijna twee dagen overtijd was en vanmiddag toen ik opstond van de bank een heel raar, onbekend gevoel in mijn liezen had, besloot ik er na aanmoedinging van mijn man een test op te wagen.
En ja, ik kon het nauwelijks geloven, maar er stonden toch echt twee dikke strepen. Er is geen twijfel over mogelijk. Al voel het beslist niet zo. Ik voel nu al van alles wat er op zou kunnen wijzen dat het mis zou kunnen gaan. En mijn gevoel stuitert alle kanten op. Natuurlijk ben ik een klein beetje blij: De streep staat er. Maar tegelijkertijd kán ik nog niet blij zijn. We gaan weer een heel spannende tijd tegemoet. Ik hoop zó dat het vruchtje deze keer blijft zitten... Ik kan en wil me nog geen voorstelling maken voor de toekomst. Eerst de komende dagen doorkomen, dan de komende weken, en dan kunnen we hopelijk verder kijken!
reacties (0)