Het is een....

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Hoewel ik er al weken van
overtuigd was dat het een jongen is. Sloeg de twijfel van morgen toe.
Misschien is het toch een meisje. Niet dat het mij wat uit maakt ik had alleen al
weken het idee dat er een jongetje in mij groeit. En nu weet ik het even niet meer.
En dan moet ik ook nog wachten tot 21.15.

Tot 14.00 uur gewerkt en daarna lekker genetflixed op de bank.
Ik ben misselijk dit was ik al even niet meer maar nu is het anders het komt
gewoon door de spanning. Kon ik de tijd voor uit spoelen. Elke keer voor de echo
krijg ik de zenuwen of alles wel goed is met klein wondertje. Nog even naar het centrum
geweest wat spulletjes halen voor donderdag dan ga ik namelijk met de kids op de opvang
een taart doen. En daarna ga ik op Facebook het geacht bekend maken.

Vanavond bij mijn vader een patatje gegeten. Maar echt trek had ik niet.
Leuk die spanning.

Rond 19.45 naar mijn tante en daarna een vriendin ophalen. Zij gaan mee naar de echo.
Wat ben ik zenuwachtig.

De echoscopiste vroeg of ik het geslacht gelijk wilde weten. En ik gaf aan dat ik dat wilde.
Ze ging even van alles is bekijken en zei iets over de navelstreng. Ze ging even verder zoeken en
toen vertelde ze dat het wel goed was. Ze dacht eerst even dat die maar 2 bloedvaten had maar dat
is gelukkig niet zo. Het is gewoon goed. Ik was wel even geschrokken. En ja hoor ze zei ik weet het 100% zeker.
HET IS EEN JONGEN! En wat voor een. Een echte drukte maker. Hij ging alle kanten op.

WAUW😍 ik krijg een man in huis. Wat ben ik blij. Al had ik het allebei leuk gevonden.
Maar vind het heel grappig dat mijn gevoel al die tijd goed was.
Nu kan het echte shoppen beginnen.

Nu slapen en morgen weer vroeg werken. En dan heb ik woensdag controle bij de verloskundige.

Groei maar goed kleine man.
HouVanJouw

Op weg naar een BaMam