Ik voel me nog steeds een beetje down. Ik denk dat het
door de Menopur komt bij de Gonalf had ik hier niet zo last
van. Ik weet ook niet waarom. Ik ben juist blij dat mijn traject weer
loopt. En ik weer midden in mijn behandeling zit. Maar soms heb
Ik het gevoel dat ik elk moment in tranen kan uit barsten. Het hoort
er bij zullen we maar zeggen.
Gister avond was er weer een Zoom meeting van freya. En wat is dit
toch fijn om hier aan mee te doen.
Wat was ik vanmorgen vroeg wakker. Om 4.45 liep ik al buiten met het hondje
en dat op mijn vrije dag. Na dat ik een bakje Yoghurt gegeten had besloten om
een stuk te gaan wandelen. Dus om 5.30 de deur uit gegaan. Voor een wandeling van
een uur. En dus een kleine 6 km gewandeld. Wat was dit even lekker. Even lekker
alleen met een muziekje.
Ik ben echt heel blij dat ik mijn traject nu heb gedeeld met alle mensen om mij heen.
En eigenlijk alleen maar hele positieve berichtjes gekregen. Ik hoef nu niet meer op mijn
tenen te leven als het even kut gaat. Ik kan gewoon weer een beetje mezelf zijn.
Nou ja mezelf onder invloed van al die hormonen. Maar in iedergeval geen geheimen meer.
Straks nog 1 keer de Menopur en dan morgen ochtend nog 2 uurtjes werken.
En dan alweer op pad voor een nieuwe echo. Ik be a nieuwsgierig naar wat er
dan weer te zien is.
Op weg naar een BaMam.
reacties (2)