Vanmorgen weer vroeg de auto in op weg naar de kliniek.
Wat was ik blij dat ik eindelijk weer naar de kliniek toe mocht.
Ik doe er ook iets langer over nu normaal kon ik een groot gedeelte
130 rijden en nu alleen nog maar 100. Nog even gestopt bij het tankstation
om te plassen en toen weer verder.
Ik was iets te vroeg bij de kliniek je mag maar 5 minuten van te voren naar binnen
dus eerst nog even gewacht in de auto en om 8.55 uur naar binnen. Er hangen overal
briefjes op de deuren. Ik loop naar binnen daar zat de assistente. Ze stelde mij wat vragen
met of ik klachten had enzovoorts en werkte haar lijstje af. Ze zetten een gezicht bescherming op.
En ik moest mijn handen desinfecteren. Ik krijg een mondkapje en zij ging mijn temperatuur meten.
36,3 ik mocht dus gewoon naar binnen haha. Ik was de 1e patiënt sinds de sluiting dus je merkt dat het voor
hun ook nog allemaal heel raar is. Ik vroeg of ik wel naar de wc mocht maar dat mocht nog wel haha.
In de wachtkamer staan alleen stoelen 1,5 meter uit elkaar en de tafel hebben ze
weg gehaald. Ik moest nog even wachten en toen kwam de arts mij al halen.
De arts vroeg of er een andere arts ook mee mocht kijken. Ik gaf aan dat het geen probleem was. Vorige keer is
hij alleen bij het gesprek geweest maar nu wilde hij ook mee kijken bij de echo. Inmiddels ben ik zo gewend aan de echos
dat het mij echt niet uit maakt of er nou 1 of 2 artsen kijken. Waarschijnlijk ga ik die arts nog wel vaker krijgen want hij komt
werken bij de kliniek. We hebben het nog even over het virus en al die maatregelen. De arts geeft aan dat hij het moeilijk vind
dat ze zo moeten werken omdat het daar eigenlijk ook niet echt is. Maar ze moeten zich aan de regels
houden. De kliniek heeft ook een vestiging in Brabant en daar is het wel heel heftig natuurlijk. Maar ze volgen
allemaal dezelfde richtlijnen. Maar het is wel heel erg wennen voor hun. Ze hopen dat
het snel weer een beetje normaler wordt.
Op de echo is te zien dat mijn baarmoederslijmvlies dik is maar wel heel onregelmatig. Er zijn weer wat kleine follikels en aan de
rechter kant ook een grote van 17 mm. Ze vragen of ik nog een menstruatie heb gehad. Ik geef aan dat ik wel 1 april een lichte bloeding
heb gehad maar of dat echt een menstruatie was weet ik niet. Ik vertelde nog aan de arts dat ik vanaf 9 april
tot vanmorgen ovulatie testen heb gedaan in de hoop dat die positief zou worden maar dat dat niet is gebeurd.
De andere arts vroeg of ovulatie testen bij mij betrouwbaar zijn ik gaf gelijk aan dat ik nog nooit een positieve ovulatie test heb gehad.
Maar dat ik ook niet echt een cyclus heb. Ze praten nog wat met elkaar met worden die ik niet begrijp haha.
En dan vertelt de arts dat hij toch denkt dat er nu een bloeding aan gaat komen. Mijn baarmoederslijmvlies is dik maar onregelmatig. Dit is ook zo voor een menstruatie.
En de follikel lijkt gesprongen maar het kan ook weer een cyste zijn. Dat heb ik al vaker gehad. Hij wilt het 1,5 week aankijken als ik dan geen bloeding heb
mag ik beginnen met de provera kuur. Hij zegt dat als ik nu de provera al ga beginnen en er toch van zelf een bloeding zou komen
mijn lichaam helemaal van slag is. En dat is het al. Ik bedoel grote en kleine follikels tegelijk hoort natuurlijk niet. Het zit dus nog steeds
niet helemaal goed. Maar we kijken toch even aan of mijn lichaam dit kleine stapje wel zelf wilt doen. Het is dus nog even afwachten of er nu
wel of niet zelf een bloeding gaat komen. Maar daarna kunnen we dan echt verder. Ik spreek af
dat ik bel als er een bloeding is. En als die niet komt ik over 1,5 week met de provera begin. Die heb
ik thuis al liggen.
Deze keer heb ik niet aan iedereen vertelt dat ik weer naar de kliniek moest dus het scheelt
ik hoef nu niet iedereen te appen en dat is ook wel even lekker. Ik ga het lekker zo
houden. Zelfs aan mijn vader heb ik het niet verteld. Ik heb hem na de vorige keer verteld dat ik
hem niet meer op de hoogte zou houden over hoe of wat en dat hij er zelf maar
naar moest vragen. Maandag zei ik de hele dag dat ik blij was dat ik dinsdag eindelijk de kliniek kon bellen
voor een afspraak. Maar toen ik gister bij hem kwam vroeg hij er niet naar en ik was zo vrolijk maar het viel hem niet op.
Ik wilde het vertellen omdat ik zo blij was maar dacht nee ik doe het niet. Uit eindelijk heb ik dus niks gezegd
Maar vond dit wel heel moeilijk. Toen ik vanmorgen terug reed belde hij mij. Hij vertelde iets en daarna vroeg hij in eene of ik
al wat van de kliniek had gehoord. Ik zij gelijk ow je wilt het dus wel weten. Ik vertelde dat ik net terug reed. En hij vond het raar
dat ik er niks over had gezegd. En heb hem vertelt hoe of wat nu verder. Ik ga zo even naar hem toe
dus ben benieuwd of hij er nog iets over zegt dat hij het niet leuk vond dat hij het niet wist. En dat mijn oom
het wel wist want ja die vraagt er wel naar.
Nou nu heel benieuwd of er toch een bloeding gaat komen of dat ik toch moet beginnen met de provera.
Ik hoop zo dat het toch in eene van zelf komt. Maar ga er maar van uit dat ik straks als nog de provera moet
gaan gebruiken. Dan kan het alleen maar mee vallen. Ik ben zo blij dat het nu allemaal weer loopt.
Al had ik natuurlijk liever gehad dat ik gelijk door kon. Ik ben weer geweest en het loopt weer.
Nu is het gewoon even afwachten.
Iemand ervaring met dit echo beeld en hoe snel kwam er bij jullie een bloeding?
Of kwam die toen als nog niet?
Op weg naar de BaMam
reacties (3)