Na de bevalling....

Tis alweer 9 dagen geleden dat ik ben bevallen. Wat gaat het allemaal snel zeg. De kraamhulp was een maandag voor het laatst en gisteren moesten we het weer allemaal zelf doen. Maar goed vond ik niet erg want die kraamhulp liep alleen maar in de weg en deed niet zoveel alleen maar kletsen. Ons meisje doet het super...Drinkt goed soms een beetje teveel zelfs want ze komt over dat ze nooit geen drinken krijgt en voor de rest zijn de darmkrampjes voor het grootste deel achter de rug. Mama heeft gekozen voor flesvoeding en wat voel ik me daar goed bij zeg. Ik weet precies wat ze heeft gedronken ik voel me er zo goed bij!!!

Zal nog even mijn verhaal kort vertellen over de bevalling.

Om 2 uur s'nachts werd ik wakker en dacht ik heb steeds van die rugweeen maar goed was goed uit te houden en ik dacht zullen wel oefenweeen zijn. Om 3 uur had ik het nog...ik nog kijk het nog wel een uurtje aan. Om 4 uur had ik het nog steeds en om 5 uur ook nog steeds maar ze werden nu wel wat sterkter en nog steeds om de 3 min. Dus ik dacht ik ga nu maar eens manlief wakker maken. Dus ik vertellen dat ik al vanaf 2 uur last had van rugweeen. Maar dat ik zoiets had zullen wel oefen weeen zijn en we kijken het nog wel aan. Maar manlief dacht daar toch anders over en ging toch het ziekenhuis bellen. Hij gebelt en we moesten toch gelijk komen. Dus mijn ouders gebelt en ik me eigen aangekleed op naar het ziekenhuis. Mijn ouders stonden binnen 10 min voor de deur met gierende banden...Moest wel lachen hoor...Mijn vader kwam de bocht gewoon om scheuren met de auto en mijn moeder die kwam eruit in haar pyama. Hahaha....Dus wij op weg. 20 min rijden naar het ziekenhuis gelukkig nog niet druk op de weg...kwart voor 6 sóchtends aangekomen in het ziekenhuis. Gelijk aan het ctg apparaat gelegt en idd al hoge pieken van weeen om de 3 min. Ik moest gelijk naar de verloskamers en daar aangekomen gingen ze kijken hoeveel ontsluiting ik al had. 6 cm!!!!En ik kwam nog lopend binnen als of er niks aan de hand was. Hahaha...Dus als een gek mijn antibiotica infuus eraan...e mijn vliezen mochten niet breken anders redde ik mijn antibiotica niet. Om kwart voor 9 had ik nog maar 7 cm ontsluiting en mijn weeen namen af. De verloskundige van het ziekenhuis zei ik ga overleggen met de gyn en dan moet ik je aan de weeopwekkers zetten..Want het kindje moet er uit....Dus er ging geloof ik een knop om en ineens 3 grote rugweeen en binnen een kwartier 10 cm ontsluiting en na 3 persweeen was ze eral!!!Was wel 2 cm uitgescheurd dat heeft ze nog inwendig gehecht.

Moest een nachtje blijven want mijn 2e antibiotica had ik dus niet gered. Dus ter observatie. Gelukkig hadden ze ook gelijk de kinderarts ingeschakeld en is er bloed geprikt op de schildklierafwijking. Maar tot nu toe is alles goed!!!!

Het kon ook niet missen dit is een heel ander kind. Het beweegt, Is op temperatuur en kijkt!!Beweegt haar nekje omhoog....Dat had ik helemaal nog niet meegemaakt!!!Want dat deed tequise nooit!!!

Nu zijn we een week verder en alles gaat zijn gangetje. Mama is weer wat op de been en verder moet ik het rustig aan doen aangezien ik op de 7e dag een bloedbad had aangericht. Ik ging staan en binnen 30 sec verloor ik een hele plas bloed. Mijn hele witte legging was rood en heel de bovenverdieping lag een hele plas met bloed. De kraamhulp heeft me uit mijn broek gehesen met kleding onder de douche gezet en het bloeden is gestopt. Maar wat het geweest is weet niemand. Waarschijnlijk een stolsel. Maar aangezien er bij mij wel eens meer een vat kan springen mocht ik even niks meer doen.

Met tequise gaat ook alles goed die vind het helemaal leuk. Geeft flesjes en wilt ze vast houden en kusjes geven en is totaal niet jaloers.

Dus al met al het gaat helemaal goed met ons.