Schoonouders

Tja, moet even 'stoom' blazen........wat al in onze profiel staat, m'n lieve schat is een engelsman en we wonen al ietsie meer dan 3 jaar samen. Echter wij zijn al bijna 7 jaar samen......! Z'n familie woont nog steeds in Engeland en dus ook z'n ouders. Die hadden al voordat we zwanger waren, gezegd dat ze overtuigd waren dat als wij ooit kinderen zou krijgen, zij die dan amper zouden zien. Echt super grote onzin, want Pete en ik hadden al 't idee opgevat dat mochten we ooit zo gelukkig zijn om kindjes te krijgen, dan hij ze gewoon een keertje mee zou nemen als hij moet werken. Pete werkt namelijk nog steeds in London en is af en aan in London en dan weer thuis. Maar ja, leuk om te horen wat z'n ouders dachten was het niet, maar goed..ondanks dat ik zoiets had van 'je had 't hem of ons kunnen vragen i.p.v. zelf dingen verzinnen', kan ik me ook de zorg wel voorstellen!

Op 12sep j.l een paar dagen nadat we van een vakantie uit de UK terugkwamen, deden we een zwangerschapstest en waren we zwanger!!! Eind Sep hadden we onze eerste VK gesprek en echo en kort erna gingen we naar de UK omdat Pete z'n broer ging trouwen! Dit was voor ons het perfecte moment om het zijn ouders te vertellen, want dat wou Pete samen doen! Mijn ouders wisten 't al ;-). We hielden 't nog geheim voor z'n broer, want het was toch zijn trouwdag en die wilden we niet verpesten door ons nieuws te melden!

Zijn ouders reageerden rustig, alhoewel zijn vader wel vrij enthousiast reageerde. Z'n moeder daarintegen was vrij 'on-moederlijk' en was afstandig.

In her defence, ze is absoluut niet een spontaan type die je omarmed, of zoent of gewoonweg liefkoost. Geen idee waarom niet. Mijn moeder daarintegen knuffelt al vrij snel als ze je mag, hahahahaha. Ik ook eigenlijk ;-) hi hi hi .. Maar niet iets waar ik me zorgen over maakte, want tja iedereen zijn ding, toch ??! En ik ga met haar zoon en niet met haar en haar zoon (mijn Pete dus) is daarinetegen weer absoluut niet zoals zijn moeder.

Nou ja, ondanks dat ze wel hier en daar vroegen aan Pete tijdens de zwangerschap hoe 't met mij en de baby ging (oh ja, ik spreek ze zelf nooit ...tenzij ik daar ben) maar verders helemaal niks. Geen kaartje of al een 'voor kadootje'.... helemaal niks! Nou hoef ik helemaal geen kado of zo, maar helemaal niks is ook zo ....NIKS!

Later vertelde Pete z'n pa dat ze een grote teddybeer hadden gekocht, maar dat mocht ik onder geen beding te weten komen??! Uh...?? En we kregen 't ook niet zolang de baby niet geboren was?? Ook zo raar...toch??

Nou voordat 't een te lang verhaal wordt... Evan is er nu en tja je zou toch denken dat ze hier gelijk heen komen?? Nou helaas.... niet dus! Pete en ik hadden al hele gesprekken erover, nou ja zeg maar bijna ruzie. Omdat ik al in Jan afvroeg wanneer z'n ouders dachten/denken te komen. Echter, die hadden nog geen enkele plan gemaakt, oh ja wel om met vakantie te gaan in Juni. Dat wel... Ze wisten dat we op 12 mei waren uitgerekend, dus naar mijn idee konden ze met alle gemak alvast een datum prikken voor zeg, eind mei / begin Juni. Dan weet je heel zeker dat de baby er zou zijn!!! En anders bestaat er altijd nog zoiets als flexibel tickets etc...! Maar ja, vakantie schijnbaar belangrijker???

Toen Evan was geboren, was z'n moeder ook vrij 'relaxed' (dit is hun 1e kleinkind) en zei alleen dat hij een lief mannetje is en we leuke foto's hadden. Nou ja, ik hoef denk ik niet te schrijven hoe ik me voelde... Zijn vader daarintegen was harstikke emotioneel en helemaal gelukkig... Hij wilde al eigenlijk meteen komen!!! We hadden gezegd dat ze altijd welkom zijn / waren...maar zolang Evan nog in het zkh was/lag, was het misschien makkelijker om te wachten tot dat hij thuis was. Dit begreep z'n vader ook en had dit ookal zelf geoppert.

Nou vorige week toen we Evan thuis kregen, begon z'n moeder al met; 'oh nu komen we natuurlijk langs'...hmmmm. En z'n vader sms-te Pete dat ze aan einde van mei dachten. Maar iets wat ik al verwachtte en we beide bang voor waren... De prijzen van vluchten zijn sky high!!!! Echt echt heel duur... Zo rond EUR 500 voor hun beiden en dan heb je dus nog de hotel kosten! Maar ja, Pete en ik begrepen niet waarom ze niet in Januarie al tickets / hotel hadden geboekt, dan waren de kosten nog laag!! Maar goed, Pete heeft alles bekeken op internet om iets beter in prijs te zoeken... Alle vluchten... naar Schiphol, naar Rotterdam. Zelfs aangeboden om z'n BMI punten in te laten wisselen. Al zouden ze dan wel via Duitsland moeten vliegen, maar ja... dat had dan wel meer dan de helft in kosten gescheelt!! En volgens mij, hoe dan ook....je komt toch??

Pete heeft zelfs via de trein en de boten gekeken...maar we kregen afgelopen dinsdag te horen dat ze besloten hebben om niet te komen einde van de maand, letterlijk; 'TOO MUCH HASSLE'.... te veel hinder...
WAAAAT??? Ik was zo verbrouwereerd dat ik nu nog niet weet wat ik moet zeggen. Ze komen niet om naar hun kleinzoon te kijken omdat het te veel moeite is om via Duitsland te vliegen om de kosten te drukken... of omdat het te duur is. Ze namen de moeite niet om aan 't begin van 't jaar, toen we de 20 wkn echo hadden gehad en alles goed was, al iets te regelen..... Het is om te janken! En ik begrijp er helemaal niks van..ik snap het niet en ik weet ook niet wat ik moet doen!

Voor mezelf kan 't me weinig schelen of ze komen of niet... Ik heb niet echt een band met ze, maar voor Evan en voornamelijk voor Pete.... Daar doet 't me pijn voor......!!! Evan zal het nu nog niet beseffen dat z'n oma en opa uit Engeland niet eens naar hem willen komen kijken. Maar voor Pete?! Z'n eigen ouders...het doet hem pijn, heel veel pijn en zij hebben gewoon geen idee!

Ze hebben de laatste dagen ook niet gevraagd hoe het met Evan is en Pete zei ook dat hij niks meer uit zich zelf zal zeggen op dit moment. Maar ik weet niet of dit wel een goed idee is. Ik begrijp hem heel goed, maar ja....of 't verstandig is. Ik zie de relatie ook breken zo! Ze hebben voorlopig niks gezegd dat ze komen of uberhaubt wanneer. Dus ik wacht wel af. Maar ik twijfel of het voor de winter zal zijn.

Hoe erg is het.. Je woont 'maar' in England, zo dichtbij, maar toch schijnbaar te ver weg om je 1e kleinzoon te zien, te ontmoeten...........................

Ik weet het nu even niet meer.................................

Oh ja, qua geld??! Ze kunnen 't missen...laten we 't daarop houden ........................ Dat is het grootste probleem niet....