Doodgeschrokken nadat dochter 12 weken stikte in slijm

Schrikken

Daarom hier de baby's op de buik laten slapen

Dat hebben wij eens met onze oudste gehad die toen twee dagen oud was was. Ook aan het stikken en helemaal rood aangelopen. Ik was net naar bed gegaan en mijn man zat nog in de kamer en onze zoon lag in de box. Ik kon nog heel moeilijk lopen maar toen mijn man een brul gaf dat het niet goed ging met Levi ben ik zowat naar de kamer gevlogen.

Wij hebben het noodnummer van de vk toen gebeld omdat het eerst leek alsof hij er niet helemaal uit kwam. zij vertelde ons dat het in de kraamweek wel vaker gebeurd, maar dat dit vaak gebeurd als de kraamzorg er bij is. Maar niemand had ons verteld dat dit kon gebeuren. Zij kwam er zo vlug aan als ze kon maar als het na een minuut niet beter zou gaan dan moesten wij de ambulance bellen. Gelukkig kwam hij daarna weer goed bij. Wij hadden een hele fijne VK en zij is toen ook nog even langs gekomen om ons gerust te stellen. Het was toen al 11 uur 's avonds. Wij waren ook helemaal van de kaart en heb die nacht ook niet geslapen. Dus ik weet precies hoe je je voelt.

Dit heeft ons wel doen beseffen dat we hem nooit op de rug lieten slapen. Altijd op de zij of op de buik. Met onze tweede zoon niet mee gemaakt, maar van meet af aan op de buik te slapen gelegd, dat mochten ze wat opgeven, slijm of overgeven, dan kon hij het kwijt. Ik heb Levi namelijk nadien nog een keer half stikkend uit zijn bed gehaald omdat hij last had van reflux was een aantal dagen later dus ik heb er echt van geleerd. En leg nooit mijn pasgeboren baby op de rug te slapen.

Wij hadden dit laatst met zoonlief van 2/3 dagen oud. Hij had de eerste dagen nog heel veel last van slijm, hapte dan echt naar adem. Een keer, middenin de nacht, middenin mijn slaap, stikte hij er echt in. Schijnbaar hoorde ik dat in mijn slaap want ik stond binnen 1 seconde (voor ik zelf door had wat ik deed) bij zijn wieg en hield hem op zijn zij zodat hij het kwijt kon. Pfff dat was ook echt schrikken...

Maar, dat moederinstinct, je merkt het echt wel.

Wat een nare ervaring! Hopelijk blijft het bij deze ene keer. Slaapt ze bij jullie op de kamer? Anders zou ik haar een paar nachtjes weer bij jullie leggen om het vertrouwen weer even terug te krijgen.

Wat ik mij bedacht, ik zag dat je vorige topic ging over huilen bij het naar bed brengen. Is ze verkouden of slijmerig? Misschien zit dat haar dat dwars als je haar plat legt? Als kleintjes verkouden zijn kan dat heel goed op hun oren "slaan" en als je ze dan plat legt wordt de druk op de oren groot.

Ohh, vreselijk! Dan voel je je echt kapot daarna hè?!

Ons zoontje heeft dat helaas regelmatig gehad. Is er ook voor opgenomen (ter observatie). Op het moment dat het in het ziekenhuis gebeurde dan keek ik naar de monitor en zag ik dat zijn saturatie gewoon hoog bleef. Dat gaf mij wel rust. En ik kreeg als tip om juist niet op de rug te kloppen. Eerst kijken of ze er zelf uitkomt en anders rustig oppakken. Hoe moeilijk dat ook is. Vaak helpt het al om ze rechtop te houden.

Mijn zoontje had laatst een hoestbui waar hij dus echt niet meer zelf uit kwam. Walgelijk. De dag erna zou ik controle krijgen bij de KNO-arts. Maar na het invullen van de Covid-vragenlijst werden we gebeld dat we niet mochten komen. Ik ben toen aan de telefoon keihard in janken uitgebarsten en kon nog net uit m'n mond krijgen: "maar hij is gisteren gestikt!".

Ik moet zijn neusje veel spoelen met zoutoplossing. Liefst meerdere keren op een dag. Dan help je om het slijm los te krijgen.

Heb je een sensormatje onder haar matras? Dat geeft mij wel rust. Want anders zou ik 100x per nacht naar z'n kamertje lopen geloof ik 🙄

Sterkte!!

Pff ja nachtmerrie! Snachts sliep m’n dochter hierdoor dus op dr buik. 2x zo’n soort verslikking meegemaakt overdag.

Daarom liet ik mijn kinderen op de zij of buik slapen. Ik ken iemand die als baby gereanimeerd is omdat ze in haar spuug stikte....

Oh verschrikkelijk en wat schrikken!

Mijn zoontje heeft het vorig jaar gehad met 6 weken. Ik had hem op de bank en deed zijn jasje net aan. Ineens kwam er melk uit zijn neus en zag ik dat hij niet kon ademhalen. Gelukkig was mijn man er ook en heb ik ons zoontje op zijn knie gelegd en hebben we op zijn rug geslagen. Ik wilde net 112 bellen toen hij begon te hoesten en er dus weer lucht doorkwam.

Toch even huisartsenpost gebeld (het was zondag) en we moesten wel even langskomen om te checken of er geen melk in zijn longen is gekomen.

Alles daar was gelukkig goed en de arts dacht aan een oprisping van melk en slijm dat al in zijn keel zat en dat die combinatie even een prop veroorzaakte.

Hij zei wel dat het niet vaak voorkwam en hij niet bang was dat het weer gebeurde.

Een week later ofzo moest hij erg hoesten en merkte ik dat hij het weer moeilijk had. Ineens spuugde hij een supergrote klodder van slijm en snot uit, ter grootte van mijn hand zelfs.

Hij heeft vanaf het stik incident altijd in een zijligkussen gelegen, ik durfde hem niet meer op de rug te leggen en hij heeft ook langer in de co sleeper bij ons gelegen dan de oudste. Het is nu meer dan een jaar geleden maar nog steeds ben ik alert op hem.

Ik heb er ook een klein blogje over geschreven destijds op deze site.



Heb je vanacht nog wat kunnen slapen?

Kan me goed voorstellen hoe eng dat geweest moest zijn, dit hadden we enigsinds toen onze kleine overgaf... toen ging het ademen ook niet echt super, gelukkig snel gehandeld, baby met gezichtje naar beneden gedraaid en flink geklopt op de rug, waardoor alle meuk juist eruit liep.

Die nacht amper rustig geslapen ( ik dan)

Mijn oudste twee hadden door voeding veel slijm en stikten daar soms wat in. Mijn derde heeft een keer gehad dat het zo vast zat dat ik het slijm er uit moest trekken, gebeurde twee keer en toen naar de spoed gegaan. Twee nachten met hem in het ziekenhuis gebleven vanwege benauwdheid.

Wat trouwens nog wel raadzaam kan zijn is om te kijken of ze niet teveel voeding krijgt. Overvoeding kan een oorzaak zijn voor dit incident.

Wat een vervelende gebeurtenis en begrijpelijk dat jullie erg geschrokken zijn. Het klinkt als een ALTE. Het lijkt levensbedreigend maar dat is het niet. Jullie hebben prima gehandeld en je kunt vandaag je huisarts nog even bellen voor verder advies. Nooit op de buik laten slapen want het risico op wiegendood is veel te groot. Veeeeel groter dan bij rugligging. Kinderen lossen deze situatie zelf op door hun hoofd te draaien. Bij buikligging lukt dat niet en stikt een kind. Sterkte met de schrik en hopelijk is dit eenmalig.

Jazeker... exact dit gebeurde bij ons ook, zelfde leeftijd, maar dan s nachts.

Ik was degene die het gemerkt had, om daarna... afijn lang verhaal. Met de baby was alles al heel snel weer goed, maar de paniek bij moeder en schoonmoeder duurde de godganse nacht. Vreselijk.

Neem van mij aan, als het s nachts gebeurt, je hoort het. (via babyfoon of in dezelfde kamer.)

In veel landen leggen ze baby’s om deze reden op hun buik, wij doen juist andersom. Lastig hè al die keuzes! Wat zullen je geschrokken zijn! Ik zou bespreken met een arts of je haar op dr buikje kan laten slapen

Jeetje wat heftig! Echt vreselijk om zoiets mee te maken. Wij hadden het bijna met een voorwerp alleen al wel op een iets oudere leeftijd niet te vergelijken verder, maar weet wel hoe erg je hier van kan schrikken. Je staat dan helemaal te trillen.

Wat jullie kleine heeft, hoor ik vaker. Kan reflux zijn. Wellicht een idee en eigenlijk ook mijn advies is om haar te laten slapen op haar zij en wel lastig maar misschien zelfs buik beter.

Ook zou ik dit even laten beoordelen door jullie huisarts.