Spannend......
Jeetje wat is het toch spannend allemaal.
Inmiddels ben ik 9 weken en 5 dagen zwanger, maar de spanning is er nog altijd. Iedereen zegt altijd:"je moet wel genieten hoor meis" Ik doe ook mijn best, maar het is nog wel moeilijk. "Waarom?" zal jeje afvragen. Daar kan ik een heel erg goed antwoord opgeven. Omdat ik al zwanger ben geweest, maar helaas is dat na 6 weken mis gegaan.
Je doet dan samen de test, je ziet binnen een minuut de woorden "ZWANGER".....ja niks met streepjes gewoon zwanger of niet zwanger. Wij hadden het geluk dat er dus het mooiste woord kwam te staan. Helemaal blij. Ongeloof, tranen, super blij.....je vertelt het aan je ouders, je schoonouders. Die ook helemaal door het dolle heen zijn.
Dan verlies je 1 week na de test bloed....eerst alleen met het afvegen. Gauw internet op...wat kan dat betekenen. Oh dat is normaal, want het wordt innestelingsbloeding genoemd. Ik hoef me geen zorgen te maken. Mijn buik rommelt...en doet toch een beetje zeer....Het lichtroze bloed wordt op zaterdag 25 oktober toch wel feller van kleur....toch maar even de weekenddokter gebeld. Ik krijg het antwoord:"Het HOEFT niks te betekenen, maar het kan natuurlijk ook het begin zijn van een miskraam"...pppffff STRESS....wat moet ik doen, wat kan ik doen. Ik weet het niet. Ik bel mijn moeder op daarna mijn nicht en daarna mijn beste vriendin. Ze proberen me allemaal gerust te stellen. Mijn vriend probeert ook op alle mogelijke manier mij te sussen, maar het voelt niet goed....ik voel dat er iets mis is.
Dan is het ineens zondag.....het bloed ligt in mijn slipje. Ik weet het nu zeker: "het is helemaal fout" Mijn vriend zegt dat we de verloskundige moeten bellen. De verloskundige zei dat ik naar het ziekenhuis kon gaan, daar kunnnen ze met een echo bekijken wat er aan de hand is.
Met pijnen in mijn buik en inmiddels hevig bloedend zitten we in de auto naar het ziekenhuis. Je weet eigenlijk dat het helemaal verkeerd is, maar toch is er een heeeeeeeeeeeeeeeeeel klein beetje hoop....
Dan ga je half naakt liggen met je benen wijd met 3 doktoren kijkend tussen je benen, maar het maakt allemaal niet meer uit, ik wil een antwoord, wat is er aan de hand.
"Helaas...het vruchtzakje is leeg....u heeft een miskraam gekregen"
Die roze wolk waar je een paar dagen opzat, was in een klap verdwenen, weg. Je valt KEIHARD op de grond. Waarom????? Wat is er mis met mijn lichaam?? Hoe kan het nou? Ik heb toch niks verkeerd gedaan? Wat is er fout gegaan? Wie oh wie kan me dat vertellen.
Het antwoord:"NIEMAND" ze weten het niet.
Wel kunnen ze me vertellen dat ik van binnen gewoon gezond ben, mijn bloed is ook gewoon goed. Ik kan gewoon nog zwanger raken en ik hoef niet te wachten. Alleen wel even wachten totdat de baarmoeder helemaal leeg is. (Daarvoor moet ik wel 3 keer terug komen zodat ze me kunnen volgen dat het helemaal schoon is.
Na een week vol verdriet, hevige bloedingen en ontzettende buikkrampen, voel ik me weer iets beter. Mijn baarmoeder is leeg.....
Dan krijg je van mensen te horen:"ach, gelukkig nu dan later in je zwangerschap" Dat is misschien wel zo, maar het was wel ons kindje....en met 6 weken hebben ze al een hartje....het verdriet blijft!!!! en vooral de vraag:"WAAROM" blijft........
Nu zijn we weer een aantal maanden verder. Ik ben vrij snel na onze miskraam zwanger geraakt. Wederom het woord :"ZWANGER" op de test. Maar we konden niet echt uitbundig reageren....waarom niet? Omdat het gewoon eng is....heel erg eng. Natuurlijk ben je blij, maar het is gewoon extra spannend.
We kregen met 6 weken en 4 dagen een echo i.v.m. de miskraam. Het mooiste wat we ooit hebben gezien. Het hartje van ons baby....wat klopt het prachtig!!!!!! en nog maar 7mm.
Nu vandaag.....03 januari 2009 zijn we 9 weken en 5 dagen zwanger....maar nog is het veelte spannend....en pas 12 januari de volgende echo...en de weken gaan zooooo traag voorbij...............Ik vind het nog altijd eng.....want de vraag: "Maar wat als.........." blijft maar door mijn hoofd malen
reacties (0)