`Issue`s` van de eerste weken

Mijn partner is met alle belangrijke echo's mee geweest. Bij de eerste kreeg ik met 7 weken een bloeding. Bij de tweede gebeurde dit weer en toen bleek dat ik zwanger was van een tweeling, waarvan 1 het niet had gehaald. Ook al zie je misschien niet zo veel, het is wel fijn om dit samen te doen.

Hoi!

Allereerst gefeliciteerd met de zwangerschap!

Bij ons was het al een paar keer misgegaan dus wij besloten wel tot de 12 weken te wachten. Mijn zus was de enige aan wie ik het had verteld (naast mijn inmiddels man uiteraard ;-)). Mijn man is ook naar alle bezoeken bij zowel de gyn als de vk geweest. Zowel hij als ik vonden dat fijn. Volgens mij is hij 1x niet meegeweest en dat was bij controle met 36 wkn of zoiets.

Nadat ik een positieve test had was ik, ondanks dat ik mega bang was dat het weer verkeerd zou gaan, al bezig met een bord op Pinterest voor de tekst op het geboortekaartje, inrichting kamer, namen etc.. Maar omdat ik wist dat het mis kon gaan deelde ik destijd nog niet veel met mijn man. Af en toe zei ik er wat van, maar deed het niet over enthousiast. Maar na de 10 wkn waren we allebei zo positief en hadden we zoeits van ''dit keer zit het goed'' en zijn we al langzaam aan samen dingen gaan uitzoeken etc.. :-)

Ow en we wilden het geslacht weten. Beiden heel graag dus met 16 wkn een pretecho gehad :-).

Geniet ervan!

Wanneer je het gaat vertellen bepalen jullie helemaal zelf. Alle momenten zijn goed. Al vertel je het nu of pas weken later. Maakt niets uit. Waar jullie je beiden goed bij voelen. Je partner moet alleen die grens van 13 weken los gaan laten.

Mijn partner ging mee naar alle echo's. Dat vind ik niet meer dan logisch. Stel er iets mis. Dan heb je je partner meer dan ooit nodig.

Over het geslacht weten voor de geboorte: wij hebben dat beide keren niet gedaan. Ik kan het van harte aanbevelen. Het gaf mijn bevalling echt een boost. De welbekende kers op de taart. De praktische zaken vind ik maar bijzaak. Je kan prima neutraal shoppen, de kamer inrichten en je kan je niet verspreken over het geslacht. Ideaal!

Mijn verloofde heeft vrij kunnen krijgen voor in ieder geval de eerste echo en de komende termijnecho, hopelijk straks ook voor de 20 weken echo. Ik zou dat in ieder geval wel fijn vinden om samen te doen.

Hij staat er nog vrij nuchter in, al heeft hij soms spontane momentjes van ''er komt een baby''. Ik had het sommige namelijk al verteld vanaf de positieve test en erna, hij wilt met zijn vrienden wel wachten tot de 12 weken.. dus ik houd netjes mijn mond zodra we met hun ergens zijn.

Hij wil het geslacht niet perse weten, ik wel.. dus we komen het geslacht te weten Ik vind het vooral praktisch en leuker om naartoe te leven als je weet wat het wordt.

Het beleven van een zwangerschap is voor de moeder uiteraard totaal anders van voor de vader. Net omwille van die echo's, het hartslagje, de vorm, de groei, de bewegingen, gaan de papa's zich ook binden aan dat kleine wezentje. Zeker wanneer jij beweging begint te voelen en hij aan de zijlijn meekijkt.

Als reality-check zou ik hem zeker al meenemen vanaf de eerste echo, het is en blijft een mooi moment om samen te delen vind ik persoonlijk.

Maar ik zou zeker inderdaad wachten om het de familie te melden tot 13 weken (hier in België heb je dan je resultaten van de nipt en kan je iets geruster zijn)

Al ben ik wel van mening dat een miskraam op elke termijn heel veel pijn doet, en je wel je familie ook nodig hebt op zo momenten. Maar de wijde wereld hoeft er dan niet bij betrokken te zijn.

Blijft persoonlijk allemaal uiteraard

Verder wens ik jou, en jullie, een prachtige periode toe!! Alle geluk!

Gefeliciteerd!

Mijn man gaat mee naar alle echo's. Op de eerste echo is nog weinig te zien, maar bij ons (rond de 8 weken) al wel of het hartje te zien was. Helaas heb ik twee miskramen gehad, dus elke echo is erg beladen. Dus ik heb mijn man hier ook echt bij nodig.

Mijn man vond het ook erg mooi om het hartje te zien kloppen.

We hebben het een keer na de eerste echo verteld (rond 8 weken), helaas ging het daarna mis. De derde zwangerschap hebben we pas met 13 a 14 weken aangekondigd. We durfden het bijna niet. Wel had ik het mijn moeder en een goede vriendin eerder verteld, die steun had ik hard nodig.

Qua vertellen moet je doen wanneer het goed voor jullie voelt. Mijn schoonzusje is bijvoorbeeld direct met haar test bij fanilie langs gegaan.

Lijkt mij inderdaad wel extra lastig om geheim te houden wanneer je bij de schoonouders in woont.

Wij hebben bij de 20 weken echo het geslacht gehoord. Ik wilde het graag weten, omdat ik het praktisch vind om te weten en ik heel nieuwsgierig was. Het heeft mij echt een aantal dagen gekost om ons zoontje als jongentje te zien in plaats van een 'onzijdige' baby.

Wij hebben het rond 18 weken over namen gehad en met de 20 weken echo had ik bij 1 naam een sterk gevoel. Dus die naam gaat het worden. (Nu 31 weken zwanger)

Je gaat een spannende, leuke, vermoeiende en emotionele tijd tegemoet. Geef je vriend even de tijd om aan het idee te wennen. Al zou ik hem zeker bij de echo's betrekken. Voor mijn man waren dit ook echt belangrijke momenten.

Ik wens je een mooie zwangerschap toe!

Ik zou je partner juist meenemen. Eigenlijk naar alle echo's en afspraken. Waarom zou je dat niet doen? Is ook zijn kindje en zo maak je het voor hem ook realistischer. Hij heeft nu alleen maar een stel streepjes gezien en verder merkt hij niks. Snapt hij ook niet waarom jij je zo voelt en waarschijnlijk denkt hij het zal wel, niet zo klagen(of zo iets). Zou hem er zoveel mogelijk bij betrekken.

Die eerste echo omschrijf jij als vitaliteitsecho. Dat is niet om te kijken hoe ver je bent, maar om te kijken of het een intacte en goede zwangerschap is. Zit het op de juiste plek, heeft het misschien al hartslag(als het rond de 7 weken is, kan je vaak al een hartslag zien, niet altijd) en of het er meer zijn dan één(kan tenslotte altijd). Hierom zou ik ook je partner meenemen. Het is juist fijn om bevestiging te krijgen dat alles goed is of juist om steun te hebben mocht het niet goed zijn of als je nieuws krijgt dat het er twee of meer zijn is het ook fijn om iemand erbij te hebben en de shock te delen🙈
Pas bij 10 tot 13 weken zullen ze de uitgerekende datum kunnen zeggen.

En over dat je al vanalles wil regelen en namen wil verzinnen. Tja, dat is denk ik vrouw eigen zodra je zwanger bent. Sommige mannen zullen ook meteen dingen willen doen en regelen, anderen weten niet wat ze ermee ana moeten en willen voor de veiligheid de eerste echo's afwachten om te zien of alles wel goed is of om simpelweg bevestiging te krijgen dat er echt een kleine komt. Je kan voor jezelf wel alvast lijstjes maken met namen die jij leuk vind of dingen die je wil regelen. Dan raak je het toch een beetje kwijt en kan je het later altijd nog delen met hem als het besef bij en ook is gekomen.

En wij hebben het onze ouders eigenlijk altijd meteen vanaf de positieve test verteld. Familieleden die dicht bij ons staan en onze beste vrienden kregen get te horen na de eerste vroege echo. Maar de rest hoort het pas nadat we de precieze uitgerekende datum hebben dus na de 10 of 12 weken echo. Dan is het grootste risico op miskraam ook voorbij. Maar ik ken ook zat die het pas vertelden na de eerste echo of na de eerste 3 maanden. Het is net waar jullie je prettig bij voelen

GGeslacht eisten eind vorige twee keren wel. Ik heb me nu bij de derde ook over laten halen om het te weten, maar heb altijd gezegd dat ik het niet wilde weten.

En verder natuurlijk gefeliciteerd!

Gefeliciteerd met je zwangerschap!!

Wij hebben t onze ouders bijna direct na positieve test verteld. Vorige keer heb ik een miskraam gehad en doordat onze ouders van de zwangerschap wisten heb ik veel steun van ze gehad.

De rest van de familie vertellen we volgende week(dan 12 weken zwanger).

Mijn man gaat mee naar alle controles en echo's als t werk t toe laat. Het is voor hem een manier om bewust te worden en betrokken te zijn bij de vroege zorg voor ons kindje. Wij vrouwen voelen natuurlijk dat er van alles veranderd.. voor een man is t toch vaak een beetje onrealistisch.

Wij weten nog niet of we t geslacht willen weten. Vorige zwangerschap wist ik t niet.

Allereerst gefeliciteerd 😍

Hier is mijn vriend meegeweest naar alle echo’s. Ging bij ons ook sneller dan verwacht maar hij vond het geweldig en ik heb dus echt geen een controle of iets gehad waarbij hij niet mee was. Hij is eerder nu beledigd als ik voorstel dat iets wel alleen kan haha!

En dat je al bezig bent met namen, spullen enzo herken ik heel goed! Ik heb het 2 vriendinnen echt bijna gelijk verteld en de ouders na de 8 weken echo. Puur omdat ik het dan niet stil hoefde te houden.

De eerste weken was ik ook echt al bezig met alles en het liefst wilde ik wel alles al kopen en klaar hebben met 12 weken. Maar toen ik eenmaal 13-14 weken was, mensen het wisten ben ik eerst rond gaan kijken. Pinterest, facebook, internet om ideeen op te doen. En de dingen die ik toen liefst al met 8 weken wilde doen (naametiketten geboortekaartjes) heb ik uiteindelijk vorige week gedaan omdat ik dacht het moet nu echt (35 weken haha)!

Mijn ervaring is dat het echt weer even wat minder wordt straks; dus lekker vast rondkijken en lijstjes maken!

En dit soort dingen gebruiken om lekker al je vragen te stellen en te kletsen!

Sowieso je partner meenemen naar de vitaliteitsecho! Jullie gaan dan voor het eerst jullie kindje zien. Als het goed is ook een kloppend hartje. Dat magische moment wil je echt samen delen! Zou niet weten waarom je alleen zou gaan...

Mijn ouders wisten het beide keren zodra ik een positieve test in handen had. Lijkt me moeilijk om een zwangerschap te verbergen als je bij je schoonouders woont. Je kunt evt de ouders al inlichten en met de rest wachten tot na de eerste echo of de termijnecho.

De eerste zwangerschap wilden we de geslachten niet weten. Juist leuk die verrassing en we zouden toch niet alleen roze of blauw maken/kopen. Deze keer weten we wel dat we (zeer waarschijnlijk) een dochter krijgen. Ik ben nu zwanger van een regenboog baby. Spannend genoeg dus. Deze keer wilden we het daarom wel weten. Vooral doen waar je je goed bij voelt.

Mannen hebben vaak wat meer tijd nodig. Gun hem dat 😊