Misselijkheid is voor aanstellers
Even een blogje om mijn frustraties te uiten. Want zeg nu zelf, de titel is niet positief.
Vanaf week 1 begon bij mij de misselijkheid, al moet ik zeggen dat pas bij week 7 het voelbaarder en meer
Een last werd voor mijzelf. Dagen en nachten boven de wc gehangen, kwestie van wennen zeiden velen in mijn
Omgeving. Vanaf week 12 zal t wel minder worden, goed bedoeld advies van anderen. Langzaam kropen de weken
Voorbij en we kwamen aan bij de gehoopte week, niets geen verandering. En nog minder om te kunnen eten en om van
Geuren nog maar te zwijgen. Week 16 gaat t minder worden, opnieuw goed bedoeld advies. Probeer gember, kokos,
Thee, droge crackers, rijstwafels en noem zo nog wat zaken op. Alles geprobeerd, alles belandde in de wc..
Week 16 kwam en ging voorbij, zonder enig verschil. Mensen begonnen te zuchten als ik moest afzeggen, maarja wat wil
Je dat? Dat ik in de auto met emmer naar je toekom, met emmer bij jou binnen en dan jouw wc opvlucht? Of als ik een iets betere
Dag had een keer blij was dat ik 3uurtjes kon doorslapen, dat was al een hoogtepunt voor mij na hele nacht boven wc te hangen.
Opnieuw goed bedoeld advies, week 20. Ik begon mij schuldig te voelen naar al die mensen die mij 'wilden helpen met adviezen en
Hoe hun zwangerschap verliep-verhalen'. Ik zou er niet klaar voor zijn, daarom maakte ik mijzelf ziek. Moest gewoon even de knop maar
Omzetten, niemand is zo lang misselijk en geeft zolang over.
Ondertussen ben ik gebroken, heb ik aan de bel getrokken bij manlief en vk. Ik trek dit niet langer. Nu zit ik met de 23weken in de ziektewet,
Mensen praten maar lekker door dat ik mij aanstel, maar ik val nog steeds af. Ben doorverwezen naar t ziekenhuis, de arts is erg lief en gaf
Tenminste fijne adviezen. Ik moet rust nemen, in mijn achterhoofd voorbereiden dat ik mogelijk niet meer voordat de kleine er is kan werken.
Nu is t tijd dat ik aan mijzelf denk, ik stel mij niet aan. Het is jammer dat er weinig bekend is over HG.
Op een goede dag zal je mij nu misschien een keer in de supermarkt zien, dat komt door de medicijnen. Ik mag al met al toch ook een keer
Gaan genieten? En als dit mijn baan kost, so be it, ik kan hier geen zak aan doen. Ik kan niet meer doen dan mijn best en momenteel is mijn best
Doen ervoor te zorgen dat ik niet omval en dat de kleine groeit. Dat laatste gebeurt al, nu ikzelf nog.
Ps. Ik wens iedereen een fijne zwangerschap toe. Luister naar jezelf en jouw gevoel en laat sommige adviezen dus
Links liggen. Ik deed dit pas laat waardoor ik te ver ben gegaan en hierdoor nu bijna in ziekenhuis belanden. Trek aan
De bel, het is geen schande om hulp te vragen. Dankjewel
reacties (0)