3 jaar

Op zoek naar ervaringen, tips en herkenning!


Op dit moment zitten we weer in een fase met onze 3 jarige zoon die de nodige twijfels en uitdagingen met zich mee brengt. Ik weet dat het een fase is en dat het ooit over gaat, maar op dit moment vraagt het veel.


Sinds een tijdje is onze zoon weer volledig gericht op mij (dit heeft hij eerder gehad met verlatingsangst enzo). Papa mag hem met niks helpen en hij maakt overal een strijd van wat papa voor hem wil en gaat doen. Dit kunnen de simpelste handelingen zijn, zoals een broodje maken, mee naar de wc of zijn fiets pakken. Om alles schreeuwt hij MAMAAA doen. We gaan niet mee met zijn eisen, papa pakt gewoon door. Dit resulteert wel in huilen, driftbui en paniek. Uiteindelijk kiest hij eieren voor zijn geld en accepteert hij papa.


Het enige moment wanneer ik het wel overpak is wanneer hij getroost moet of wil worden, omdat ik het belangrijker vindt dát hij getroost wordt dan door wie. Verder doen zijn vader en ik het gewoon samen.


Mijn vriend gaat er nuchter mee om, vindt het niet leuk maar laat het ook weer los. Ik vind het beroep wat er op me gedaan wordt vrij intens, ondanks dat ik er niet altijd naar luister. Je hoort en voelt het. Ik zie mijn zoon zijn ongemak en er dan bij weglopen is soms lastig.


Heb het gisteravond met hem besproken (in kindertaal) en vooral zijn gedrag. Hij kan dan wel zeggen dat het niet leuk is voor papa.


Nou ja, op dit moment dus wat uitdagingen en kost veel moeite en energie. Wordt niet perse gezelliger in huis haha. Gaat ook weer over maar ben op zoek naar herkenning en hoe jullie dit hebben aangepakt. Wellicht nog wat tips?

1805 x gelezen, 3

In Overig

reacties (9)


  • Denelientjes

    Ik zou zeggen laat vooral ook je man troosten.. door troost te bieden gaat hij zich ook bij hem veilig voelen.

    Als hij alleen met papa is zijn er geen buien? Ik zou zeggen ga uit hun aura.. ga de was boven doen of lekker lang douchen met de deur op slot. Geef ze vooral tijd samen.

  • My-two-Pride-and-Joys

    De enige tip die ik mee kan geven is, bereid hem voor. Dus als papa alleen is en mama is er niet, zegt papa op een gegeven momemt.. luister, dadelijk komt mama thuis van werken, maar we gaan niet huilen en jammeren, afgesproken? Ook jij geeft die zelfde insructies aan je zoon voor je weg gaat of de dag ervoor. Mama gaat zo dadelijk of morgen werken en papa is bij jou. Maar als ik thuis kom wil ik geen gehuil en gejengel horen. Dat is nergens voor nodig afgesproken? Zo weet hij dat jullie er allebei hetzelfde in staan en dat zowel papa als mama het dus niet willen dit gedrag en je kunt hem houden aan de afspraak. En houd je er ook aan, dus ga er niet in mee en besteed er geen aandacht aan maar zeg gewoon, we hadden wat afgesproken.

    Ook zou ik beslist hem niet weghalen als hij getroost moet worden, dat kan en moet papa ook kunnen. Dus daar zou ik zeker mee stoppen. Als papa er als eerste bij is, troost hij. En heeft ie daarna nog een knuffel nodig van mama geen probleem maar papa moet dit ook kunnen doen.

  • Van-links-naar-rechts

    Heel herkenbaar, mijn man werd er ook heel verdrietig van en wilde op gegeven moment ook bij voorhand niks meer voor hem doen (hij bleef wel gewoon vanalles doen hoor). Zodra ik uit beeld was ging het wel weer goed.

    Het is bij ons goed gekomen. Hij is nu 7 en papa is zijn grote vriend/held. Maar het is wel een lange, vervelende fase geweest. Wat ik overigens niet deed was hem overnemen van papa, ook niet om te troosten, papa kan dat ook en moet ook vertrouwd worden/blijven.

  • Koffieverkeerd

    Ben je ook af en toe niet beschikbaar? Dat wil ook wel eens helpen, dat jij soms gewoon even weg bent en alleen papa er is.

  • Sammie2008

    Jazeker! Door onregelmatig werk zowel overdag als savonds weg. Dus veel 1 op 1 tijd!

  • Nog-even!

    Ik kan me voorstellen dat het goed is voor jullie zoon om eens even een dagje met pappa op te trekken. Samen naar de kinderboerderij of iets dergelijks... Even positieve aandacht en ervaren dat het gezellig is met pappa. Kan het zijn dat pappa graag stoere dingen wil doen net zijn zoon, die voor een peuter eigenlijk nog wat te moeilijk zijn? Dat zie ik vaker gebeuren: vaders die in hun enthousiasme iets teveel vragen van het kind, waardoor het wat schuw wordt...

  • Sammie2008

    Ja zijn ze wel hoor! Ik werk zelf en dan is mijn vriend altijd met hem. Dan gaat het goed en is er niks aan de hand. Ze doen leuke dingen en er is voldoende aandacht. Op het moment dat ik binnen stap begint hij al te jammeren. Kleeft ie aan me en mag papa niks. Zegt mijn vriend ook: hij heeft de hele dag geen kik gegeven en jij komt binnen en het is mis.

  • Liesjesch

    Volgens mij doen jullie het prima zo..

    Het enige waar ik nog op kan komen is dat papa hem mee neemt om samen wat te gaan doen wat jullie zoon leuk vindt. Dit om samen uit de negatieve spiraal te komen..

  • Assiral

    Ik denk dat je het heel goed doet en dit vol moet houden. Een heeeeeele lange adem hebben, dan gaat het inderdaad vanzelf weer over.