Niet direct terugleggen, maar 5 minuutjes wachten. En dan troosten en neerleggen. Er zit een groot gebied tussen steeds direct neerleggen en laten huilen tot hij in slaap valt.
Uitleggen en "regels" afspreken? In de zin van uitspreken wat je van hem verwacht. "Mama gaat jou neerleggen en dan blijf je gewoon liggen. Het is slaaptijd, we gaan slapen."
Grote kans dat je dat al doet trouwens...
Oefenen met zitten zou ik denk ik doen. Onze jongste slaapt ook zonder dekentje of lakentje. Die leg of zet ik s avonds in pyjama neer in bedje (te warm voor direct slaapzak). Als ik dan zelf naar bed ga doe k slaapzak bij haar aan. Maar wij hebben het geluk dat ze zelf gaat liggen en slapen. Voordeel is dat ik ze áltijd in bed kan leggen. Ze gaat vanzelf slapen.
Is echt een fase, onze dochter ging wel zelf zitten of liet d’r eigen vallen dat was een voordeel. Maar ze kon wel ff bezig zijn ermee haha. Vanaf deze leeftijd hebben ze ook verlatingsangst, misschien dat dat ook een rol speelt. Het is heel zwaar, sterkte het komt goed 😊
Ik dacht als eerste aan een slaapzakje. Maar lees dat ie die al heeft. Onze dochter was net zo. Ook het spugen/kokhalzen etc bij veel huilen. Hier speelde wel verlatingsangst een rol: ze kon best zitten gaan maar wilde naar ons toe, had echt angst. Dus ook steeds maar weer staan, reiken en huilen. Bij ons werkte het om haar in die periode bij ons terug op de kamer te leggen, sliepen we eindelijk weer.
Hier was dat een fase, ging vanzelf weer over. Bij allebei de kinderen.
Veel oefenen met zitten gaan. Voor de rest is het een (vervelende) fase die weer over gaat.
Dat was hier ook rond de tijd dat ie het doorhad, is een fase :)
Heel veel oefenen overdag, als hij doorheeft hoe hij weer naar beneden komt dan kun je hem het even zelf uit laten zoeken in de avond als hij gaat staan. Help hem in de avond ook op zo'n manier dat hij zelf het meeste werk doet. Dus niet optillen en weer neerleggen, maar begeleiden met weer gaan zitten.
Houd ook een beetje in de gaten of het geen verlatingsangst is, dat kan rond deze leeftijd ook spelen. Wat bij ons daarbij hielp was er bij gaan zitten tot hij sliep. Gewoon je ritueel afdraaien en dan gaan zitten. Niets doen, niks zeggen, niet aankijken, gewoon er zijn en wachten tot ie slaapt. Alleen er naar toe als hij huilt, en dan elke keer precies hetzelfde doen (zo min mogelijk prikkels, dus zonder kletsen oid, gewoon terugleggen en weer gaan zitten). Dan elke keer als het een paar dagen goed gaat, ga je een stapje verder. Iets verder weg zitten, iets eerder weglopen. Hier duurde het ongeveer 3 weken voor we waren bij in bed leggen en meteen weg kunnen lopen. Kostte dus wel flinke investering maar het leverde ook wat op.
Overdag zo veel mogelijk laten doen en stimuleren. Kindjes zullen het idd ook in bedje doen, en hoe meer overdag ze dit doen hoe minder in de avond. En je proberen te focussen op overdag oefenen hoe te gaan zitten en of weer liggen. Het is een fase waar iedere ouder door heen moet en doet er niet echt iets aan.
Ik zou zelf denken dat je hier niet veel tegen kan doen. Misschien overdag als ie wakker is "oefenen" met in de box staan en zitten? Vaak vinden ze het een fantastische nieuwe functie maar hebben ze ook wel met een paar dagen door hoe het precies werkt en is het drama-aspect weer over. Je hebt ook kans dat ie met zo'n lakentje mega gefrustreerd raakt. Dus volgens mij kan je niet veel meer doen dan je nu al doet, verdeel de nachten zoveel mogelijk en hopelijk is het met een dag of wat voorbij. Sterkte!!
Gaat hij met een slaapzak aan ook staan?
Jaa. Dikke of dunne, bij allebei.
reacties (12)