Twijfel

Hey meiden,

Twijfel ...

Ik zit met iets wat knaagt diep binnenin.
We hebben 2 prachtige kids. Jongen en meisje ... Helena is ondertussen bijna 1,5 en is werkelijk een fantastische baby. Onze zoon was niet zo fantastisch als baby. Hahaha. We hebben onze handen vol gehad aan ons vriendje
.
Nog steeds zorgt hij voor behoorlijk wat 'entertainment' overdag en zeker 's nachts ondanks het feit dat hij nu al 5 jaar oud is. Het ging zover dat we hulp ingeschakeld hebben. Nu blijkt dat hij eigenlijk hoogbegaafd is en moeilijk de wereld rond zich kan begrijpen. Maar dat is een heel ander verhaal.

Onze handen vol dus!

Mijn man en ik werken beiden fulltime, aangezien hij nooit voor 19:00 thuis is in de week valt de zorg voor de kindjes en het huishouden dan ook volledig op mij. Ik heb het niet altijd even makkelijk. Ik ben vaak erg moe en weet soms niet waar ik eerst moet beginnen in ons huishouden.

En opeens is daar een verlangen naar nog een kindje ...

Ik dacht en vind echt dat ons gezin compleet is, en dan toch voelt het zo niet ...
Ik weet niet goed wat te doen met dit gevoel.

2 maand geleden was mijn lichaam even niet in zijn gewone doen, ik werd niet ongesteld. Mijn man, mama en een goeie vriendin was hiervan op de hoogte. En toen ik uiteindelijk wel ongesteld was, was iedereen zo opgelucht. Reacties zoals: oef, hoe zou je dat anders allemaal bolwerken, daar ging ons spaargeld bijna of 2 kindjes om te babysitten of 3 is een heel verschil hoor, ik ben blij voor jullie ... Het raakte me toch wel !
Ik deed wel mee en lachte het een beetje weg, maar eigenlijk diep binnenin, als ik heel eerlijk mag zijn, was ik een beetje teleurgesteld.

Ik weet dat het erg moeilijk zou zijn, niet alleen omdat ik er grotendeels alleen voor sta in de week, maar ook financieel. Dus het logische deel haalt erg de bovenhand. Maar dat gevoel diep binnenin ...
Mijn man lacht het altijd weg ... Vroeger wou hij er wel 3 maar nu merk ik dat hij daar niet meer zo voor te vinden is.

Dus hier zit ik dan. Met mezelf in de knoop.
Misschien is het omdat die 35ste verjaardag eraan komt. Hahaha

Knuffel

961 x gelezen, 0

reacties (0)


  • me-joyce

    Zoiezo het gesprek aangaan zodat jullie van elkaar weten hoe jullie erin staan.. Maar als je zelf al aangeeft dat het bij oppas,oma's en financieel een ding is dan toch maar goed over nadenken

  • hengeltje

    Ik zou toch ook het gesprek met je man aangaan. Wie weet wil hij het diep van binnen ook wel en kunnen jullie samen een besluit nemen. Ik ben heel blij met 3 maar daar heb je niets aanders hè! Toitoi

  • Meant2be

    Hey Sammyyy...ik voel je gewoon denken en twisten. Tis dat ik niet werk,en toch,ik heb het ook altijd druk?! Hoe dan?! Soms denk ik: Werkte ik maar,want nu zoek ik naar werk,thuis en eromheen,dus tsja,dan blijf je druk ;-) Ik denk,als jullie voor een 3e zouden gaan...toch altijd alles wel zn weg vind...je blijft ...of je werkt of niet,toch altijd die oerkracht van een moeder houden...alles draait om plannen...en jah,bij jullie dan ook wel om oppas...dat wel! Ook zal je wel meeeer energie en tevens rust moeten opladen met 3...en hopelijk is de 3e dan een voorbeeldige slaper bijvoorbeeld. Als je nou eens de voor en nadelen naast elkaar zou zetten is toch alleen maar speculeren,want you knever know...dus ik zeg: Heb het er eens over met je mannetje...open en eerlijk...en wie weet groeien jullie in t gesprek naar....????.....het antwoord ;-) Volg je hart en gevoel...komt goed!!!!!!! Xxxxxxxxx

  • san1985

    praat er over met je man, hoe je je toen voelde en hoe je je nu voelt. Laat het bij hem bezinken zodat hij er later op terug kan komen. Dan kunnen jullie samen beslissen wat jullie willen.

  • S.-v.-D.

    Moeilijk is dat het om je gevoel en verstand te combineren. Ik zou gewoon goed met je man overleggen en bespreken en geef hem ook tijd om na te denken en kom er over een paar weken/maanden op terug om te kijken of jullie er samen al over uit zijn wat de volgende stap is. Succes