Het ziekenhuisgesprek

Zwangerschapsupdate 37 weken

Vanmorgen gesprek gehad in het ziekenhuis over de gang van zaken die er al een tijdje spelen. Beiden artsen waren het overeens dat het zo niet veel langer kon en zijn bang dat ik na de bevalling dieper in de depressie zou zakken dan dat ik nu al zit. We moesten alvast gaan nadenken over een aantal punten voor in de komende kraamperiode en het geboorteplan hierop aanpassen voor deze naperiode. Verder vonden ze het voor nu nog te vroeg om mij te gaan inleiden omdat ze natuurlijk willen dat de kleine zolang mogelijk blijft zitten. Wat ook heel logisch is maar zelf baal ik hier best van. Ook hun zeiden dat ze alleen om de baby geven en de moeder moet maar doorlopen tot het einde. Dat heb ik nu al tig keer aan moeten horen afgelopen weken. Het enige wat ze nu konden doen was slaappillen op medisch advies voorschrijven die ik de komende 6 dagen moet slikken en dan moet ik over een week weer terug komen voor een gesprek. Hier sta ik zelf niet echt achter want deze pillen zullen ervoor zorgen dat ons mannetje gaat slapen en duf word waardoor ik weinig beweging zal gaan voelen. Ook na de bevalling zullen we hierdoor 2-3 dagen in het ziekenhuis moeten blijven ter observatie. Aangezien ze het medisch voorleggen heb ik weinig keuze en zal ik ze voor mezelf moeten slikken. Flink balen en confronterend is dit.. In het volgende gesprek zal besproken worden hoe ik me dan voel en dan word pas een inleiding bespreekbaar als alles hetzelfde blijft gaan.