Bevallingsverhaal

Hoi Zoals de meeste wel wisten zou ik op 20 april 2009 ingeleid worden, toen ik in het ziekenhuis aankwam had ik al bijna 5 cm. ontsluiting zonder daar iets van gemerkt te hebben. Dus dit was natuurlijk helemaal super! Ik kreeg het infuus en de weeen begonnen eigenlijk meteen en kwamen snel achter elkaar en heel heftig. Maar tot zover ging alles helemaal goed en elk uur een cm ontsluiting erbij. Toen ik eindelijk 10 cm. ontsluiting had mocht ik gaan persen. Maar na 1 uur persen was er geen vordering dus werd er een andere gyn. bijgeroepen en die zei al snel nee dit gaat niet goed en we gaan meteen naar de O.K voor een keizersnee. Ik was op dat moment best opgelucht omdat ik zelf ook al voelde dat het noet ging lukken en ik totaal geen energie meer had. Vanaf dat moment moest alles met spoed. Ik werd direct uitgekleed en weg gereden. Ik had nu ook echt persenweeen heel snel achter elkaar en toen begon iedereen om me heen te rennen en roepen dat ik echt niet meer mocht persen, maar ik kon ze gewoon niet meer tegen houden en raakte daardoor dus ook nog behoorlijk in paniek. Het was zo een naar en eng moment en ik was zo bang dat er iets met de baby zou gebeuren. Toen nog de ruggeprik, terwijl de weeen achter elkaar bleven komen, maar gelukkig werkte die binnen een minuut. Kwart voor 3 begonnen ze met de keizersnee en om 15:14 hoorde ik Sami huilen. Ik was zo opgelucht dat ik hem hoorde huilen. Ik kreeg hem heel even bij me en toen moest hij weer even weg, maar ze papa bleef elke seconde bij hem. Alles is dus heel hectisch geweest en voor mij heel eng en zwaar en we moesten 4 dagen in het ziekenhuis blijven, maar dit was eigenlijk alleen voor mijn herstel. Ik hoor ook vaak dat een keizersnee wel meevalt maar ik vind het herstel heel zwaar en dan vooral omdat ik nu nog heel weinig kan en dus Sami ook niet goed kan verzorgen omdat de wond nog heel pijnlijk is en ik mag dus ook eigenlijk 2 weken niks doen. Maar goed alles was du heel hectisch, eng en pijnlijk maar ik heb nu wel een hele mooie, lieve en kern gezonde zoon en daar gaat het allemaal om. Uiteindelijk is onze zoon Sami Jeffrey Ben Sallah dus op 20 april 2009 om 15:14 geboren en woog 4000gr. en was 50cm. lang. We zij echt super blij met hem.! Vandaag is hij al geslaagd voor ze gehoortest. Alweer 5 dagen oud, is zo eng hoe snel dat gaat. en echt waar ik heb heel veel geklaagt en gemoppert over me zwangerschapsbuik en alle kwaaltjes maar ik mis het nu al, ondanks dat ik er nu iest heel mooist voor terug heb. Dus dames die nog moeten geniet nog even van je zwangerschap! Ik heb er ook een paar foto's op gezet van Sami! x Brigitte ga nu weer genieten van me mannetje!

42 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • wolfje

    Hoi, heb deze blog van je even gelezen omdat ik in week 25 nog was tegengekomen dat jij ook niet zo'n positieve ervaring hebt met een keizersnede. Kan het me op deze manier ook goed voorstellen. Heftig hoor. Ik vond het herstel ook heel zwaar en heb er ook veel moeite mee gehad dat ik mijn meid de eerste uren na de geboorte moest missen en dat ik me nog niet met haar verzorging bezig kon houden. Maar als ik het me goed herinner dan ga jij deze keer wel voor een geplande ks?
    Groetjes

  • 6e-wonder

    Wow, heftig bevallingsverhaal Brigitte! Maar gelukkig heb je er een kerngezond zoontje voor in de plaats gekregen. Geniet maar lekker van hem en laat je zelf de komende tijd maar flink verwennen! Elk aanbod om je te helpen gewoon accepteren hoor!
    Groetjes Bloempie

  • wendy s

    hoi? Ten eerste een dikke proficiat met jullie zoontje en inderdaad in mijn omgeving zei iedereen dat zo een keizersnede best meevalt maar dan heb ik ofwel gewoon pech ofwel ligt men pijngrens heel laag of is er een verschil met de ene tot de andere persoon. Ik kan je zeggen ik geloof je helemaal dat het eng is want mijn ksn was gepland en ik had ook paniekaanvallen i.v.m versnelde hartslag die ik door heel men lijf voelde bonsen,ademnood en je ligt daar toch alleen voor de ruggeprik, de snede maken en dan pas werd men man erbij gehaald.Bij ons in Belgie moet je langer blijven dan in Nederland en ik ben donderdag de 16de binnen gegaan en woensdag naar huis gekomen. De eerste moment na de operatie voelde ik mij goed maar als die verdoving begon uit te werken wat heb ik toch afgezien.De eerste 2 dagen niet uit mijn bed gekomen en niet kunnenslapen omdat je niet kan liggen hoe je wil en dan druk op je stuit krijgt, combinatie van eerste maal keizersnede en eerste maal borstvoeding wat het nog zwaarder maakt. Je kan inderdaad alleen de borst geven maar je moet bellen voor hem aan je te geven, voor een luier te verversen, voor hem terug in zijn bedje te leggen enz...De derde dag huilbui gekregen dat het allemaal teveel aan het worden was en dan hebben ze mijn zoontje 2 nachten meegenomen en enkel voor de borstvoeding bij me gebracht zodat ik wat kon rusten want het was echt nodig want dit was wat ik echt niet wou: tranen en verdriet terwijl ik jaren op deze zoon heb gewacht. Ik was 1 vat emotie's veel erger als bij men andere 2 zonen hun geboorte. IK ben nu voor de derde dag thuis en het begint stilletjes te gaan. Nu kan ik toch voor hem zorgen. Ik voel wel dat als ik te lang rond loop de pijn erger word. Ik heb vooral pijn aan waar ze de knoop inwendig aan je spier vast maken.Ik kon ook niet naar het toilet omdat ik ijzer in moet nemen omdat ik veel bloed verloren was en dat verstopt. Daarom heb ik het vandaag niet meer ingenomen omdat men buik bijna ontploft. Tijdens de operatie hoor je ze zoveel zeggen tegen mekaar en dan weet je niet of er iets mis is of niet zoals bvb ze zeiden dat men baarmoeder opnieuw moest genaaid worden want tijdens het hechten moest er terug een bloeding opgetreden zijn en als ze dat niet zien en je buik word dicht gemaakt ik moet er niet aan denken. Heb jij hulp voor je huishouden want ik kan momenteel ook nog niets. Ben benieuwd wanneer ik terug zelf kan poetsen want veel hulp krijg ik niet want ik mag van de dokter de eerste 2 maanden niks zwaarder dan 4 kg van de grond tillen. Nog veel geluk en hopelijk ook een vlug herstel. Geniet van jullie baby want ze zijn zo vlug groot.

  • my precious boy

    jeetje brigitte, dat klinkt behoorlijk heftig allemaal. gelukkig is het toch allemaal goed afgelopen.
    wat een mooi kereltje heb je zeg!
    geniet lekker van hem.
    liefs, angela