Terug!!

Hi ladies,

Ik schrijf dit met Nynke op m'n schoot dus ik weet niet of dit een erg lang verhaal worden.

Ben weer terug van de reis en het was super. Het afscheid was zoals ik al verwachtte wel zwaar, echt tranen met tuiten en ik kon echt niet mij omdraaien en gáán! Maar ja, deadlines, dus daar ging ik. Ik heb nog ver in de vliegreis tranen moeten laten. (Maar niemand heeft 't gezien want gek genoeg schaam ik me daar dan voor...)

Sjonge...Nynke kan niet stilzitten tegenwoordig........

Goed, waar was ik. Eenmaal daar ging het heel goed en begon me zelfs op een gegeven moment af te vragen of ik niet heimwee zou moeten hebben ofzo. Mjaa hoeft ook niet natuurlijk. De laatste dagen wilde ik wel weer terug naar NL. En wat bleek op de laatste dag? Vertraging van minimaal 12 uur door weersomstandigheden. Daar kwamen de tranen weer, want als je ergens naar uitkijkt, op focust, dan móet het ook gaan gebeuren anders is moeders wel van slag.

Eind goed als goed, vriendlief met dochterlief mij opgehaald van Schiphol. En ja...ze leek waarempel gegroeid. Maar ja, dat zeggen alle moeders toch altijd.

Maar wat is er gebeurd vorige week? Ze kan ineens OMROLLEN! **Snik....** Gemist, ja....., klote gewoon. Maar van rug naar buik is een makkie voor d'r, soms weliswaar wat gefrustreerd als het niet snel genoeg gaat.

En dan plotseling dat stomme creche nieuws. (Voor wie het niet weet, wij wonen in Amsterdam) Iedereen had het voor me achtergehouden anders ga ik me alleen maar druk maken daar. Het is NIET de creche van Nynke maar ik was boos op het nieuws zeg! Boos! Wat ben je kwetsbaar als kind en als ouder in zo'n gekke wereld als deze. Ik kan er niet eens een voorstelling van maken want dan wordt ik echt niet goed.

Mijn gedachten gaan uit naar de getroffen ouders en kinderen en alle overige bezorgde ouders die er nu nog middenin zitten.....!!