Hoe is het met Nynke en haar ouders?

Met Nynke gaat het sinds zaterdag erg goed. We hebben er een ander kind voor terug gekregen! Ze lacht alleen nog maar de hele dag, drinkt als een dolle, jengelt niet meer tussen 18 en 21 uur, lijkt een stukje groter gegroeid en wil ineens de speen! De speen die zij altijd met een vies gezicht weer zorgvuldig haar mondje uitwerkte is nu ineens haar beste vriend. Wat een uitvinding zeg...5 minuten met de speen en zij valt in slaap.

Afgelopen dagen heben wij haar geen seconde uit het oog verloren. We hadden zelfs wisseldiensten wanneer wij gingen douchen. Het zelfvertrouwen moet groeien en dat lukt nu prima dankzij geen nare voorvallen meer. Beetje Nutriton en al haar eten blijft prima zitten.

Dussssssss.......de dag breekt aan dat wij weer de wijde wereld in trekken en ik heb haar vanochtend naar de creche gebracht. Nu was ik al niet zo'n fan van onze creche (maar misschien is geen enkele creche goed genoeg hoor...). Toen we vorige week belden dat Nynke even niet zou komen omdat zij in het ziekenhuis lag, kregen we enkel te horen: oh vervelend, nou, sterkte ermee! Woest was ik toen ik ophing. Moeten zij voor mijn lieve kleine meisje zorgen?
Vandaag hadden ze 2 groepen samengevoegd om een 1 of andere reden, dus ik zag 3 leidsters op weet ik het hoeveel kinderen. We betalen toch voor 1 leidster op max. 3 babies?!?! Dus daar begon het al, ik dacht: ik draai om en neem haar weer mee! Maar nee, doorzetten nu, eens moeten we er toch weer aan geloven. Was nauwlijks tijd om mijn verhaal aan te horen met al die kinderen. Ik moest zelfs nog uitleggen wat het RS virus is! Een leidster hoort dat toch te weten?

Om een lang verhaal kort te maken, het voelt nog niet helemaal goed en ik houd haar het liefste haar leven lang lekker onder mijn vleugels. Maar dat kan nu eenmaal niet en dat vind ik best zwaar. Morgen mijn vrije dag dus dan kan ik weer heerlijk 3 dagen van haar genieten.