Zwanger en depressief, borderline en therapieen

Even een klaag/zeur/emotie vol blogje. Wat een intensieve week. Ik ben gesloopt, zoooo moe en ik voel me zo rot. Afgelopen winter ben ik zwaar depressief geweest en ik zit momenteel nog veel in de therapieen. Volgende week start ik weer met een therapie 3 x per week van 9 tot 15 voor 8 weken lang. Ik word al moe als ik er aan denk. De zwangerschap geeft wel een roze teint in mijn leven gelukkig. En de zws is ook zeker geplant. Ik heb vaker depressies gehad en altijd eruit gekomen. Mijn lieve dochter geeft me altijd weer een lach op de dag. Ze is een heerlijk kind en erg zorgzaam voor haar 2 jaartjes. Het moeilijke is dat ik constant van emotie naar emotie gaat en van het ene uiterste naar het andere uiterste verspring. Voor mijn omgeving erg moeilijk mee om te gaan en voor mij erg frustrerend, gelukkig heb ik veel aan mijn therapieen, maar de zws geeft natuurlijk ook een hoop hormoon veranderingen met zich mee, want niet altijd positief uitpakt met al mijn complexiteiten... Ik heb een geweldige man en moeder die me overheen bij steunen en willen helpen. Een zegen van boven. Ik ben al een eind op weg in herstel, en heb nog een lange weg te gaan, maar alles om me beter te voelen en een goede mamma te zijn voor mijn lieve meisje en haar brusje to be