Hey meiden,
als eerst wil ik een blogje schrijven over een stukje
van mijn leven.
Ik had 9 jaar een relatie, woonde samen en we hebben
toen heel bewust gekozen om te stoppen met de pil
en te proberen om een kindje te krijgen. oktober 2011
stopte ik met de pil. en ja hoor 8-1-2012 een positieve
test. het geluk leek niet op te kunnen. een goede zwangerschap
volgde. op 13 juni trouwde we en op 5-9-2012 werd onze zoon geboren. een super bevalling
en we leefde op een blauwe wolk. maar toen gebeurde het. 31 oktober 2012 ik zag een app op
de telefoon van mijn man. Het was van zijn assistente. mijn wereld stortte in die dag was mijn zoon 8 weken oud.
ik confronteerde mijn man ermee en hij vluchtte het huis uit. daar stond ik dan met de baby van 8 weken oud, stijf
van de hormonen en vooral helemaal alleen. in paniek belde ik mijn moeder die aan het werk was. ze kwam er meteen aan.
ik probeerde mijn man te bellen maar die nam niet op.
uiteindelijk lukte het mijn moeder hem te bereiken. ze had 1 vraag voor hem. of hij thuis kwam om te praten. zijn antwoord was dat hij daar
over na moest denken. mijn moeder zei dat hij dat dan snel
moest doen. uiteindelijk is hij rond half tien in de avond
gekomen om te praten. nou ja praten. ik lag op bed en hij ging er naast zitten. heel koel en kil, niet geinteresseerd en vooral geen spijt of berouw.
dit ging even zo door maar na een tijd heb ik hem verzocht het huis voor de nacht te verlaten. het huis van zijn ouders stind leeg die waren op vakantie.
dus daar zou hij heen gaan. maar wat later vond ik de sleutels van het huis van zijn ouders bij mij thuis en dus
was hij daar niet. ik confronteerde hem hiermee en hij gaf toe dat hij meteen naar zijn nieuwe vriendin gegaan was. dit was de druppel. geen spijt en berouw en niet
vechten voor zijn kind. daar kan ik niets mee. ik heb de scheiding aangevraagd en hij is meteen bij zijn vriendin gaan wonen. Vanaf 8 weken heb ik allee gezorgd voor mijn zoontje.
in december 2014 kwam ik een leuke jongen tegen, we hebben gedate en uiteindelijk zijn we ervoor gegaan. heel rustig aan eerst met zijn tweetjes. daarna hebben we beetje bij beetje mijn
zoontje erbij betrokken. en uiteindelijk is mijn vriend na1,5 jaar bij ons ingetrokken. mijn zoon en mijn vriend zijn dol op elkaar. het is een echte papa voor hem. in november 2018 besloten we met de pil te stoppen.
op woensdag 21-2-2018 had ik een positieve test in handen. ik ben heel blij, mijn vriend ook. ik gun het hem ook zo om echt papa te worden al is hij dat voor mijn zoon ook hoor! niet officieel maar gevoelsmatig wel.
Ik heb besloten dat ik echt ga proberen onwijs te genieten van deze zwangerschap. het is de laatste keer dat het gebeuren zal en ik wil eigenlijk zonder zorgen kunnen genieten. maar ik ben natuurlijk wel bang, bang on weer alleen gelaten te worden. dat ik ineens met 2 kinderen alleen sta.
toch ga ik ervoor!!! en het bijzondere is dat ik uitgerekend ben op 31 oktober 2018. precies 6 jaar later na alles wat er gebeurd is. ik ga het proberen te zien als een nieuwe start.
het is een lang verhaal maar wilde dit graag van me
afschrijven en delen.
Liefs Ryanne
reacties (0)