De punctie, niet zoals verwacht...

Hier even een kort berichtje van mij. Ik lig tijdens het schrijven lekker met een kruikje in bed. Vanmorgen al vroeg richting Leiderdorp vanwege de punctie. We hebben het geluk dat onze buurvrouw ook de juf op school is, en onze oudste kon met haar al vroeg mee naar school. Nadat we de jongste naar mijn moeder hadden gebracgt, konden we samen op weg. Ik was enorm zenuwachtig, ook omdat de laatste echo 21 follikels liet zien. Er werd eerst een infuus aangeprikt en nog eens uitgelegd wat en hoe alles in zijn werk zou gaan. Daarna mochten we op de 'uitrustkamer' alvast onze spullen kwijt en konden we wachten op het seintje om nog even uit te plassen en daarna om te kleden. In badjas en slippers naar de punctiekamer. De arts vertelde al dat er grote kans was dat de dosis morfine te weinig zou zijn en uitgewerkt zou zijn voordat ze klaar zou zijn. Dan zou ik extra kunnen bijkrijgen, en inderdaad - bij de wissel van kant erd een nieuwe dosis gegeven. Het aanprikken zelf ging goed. Ik heb mee kunnen kijken op het echoscherm om te zien hoe de eiblaasjes leeggezogen werden. Toen de rechterkant klaar was, wilde ze verder met links. Dat ging lastoger, want er lagen wat bloedvaten in de weg. Na een hele polonaise van duwen/drukken op mijn buik had ze een goede weg om ook die follikels aan te prikken.

In de uitrustkamer, die gescheiden is met een gordijntje tussen twee andere bedden, kreeg ik enorm veel pijn in buik en rug. Uiteindelijk kreeg ik een kruikje en extra pijnstilling omdat het niet te houden was. Na heel lang wachten kwam de arts zelf de uitslag mededelen. Er zijn slechts 2 eicellen gevonden... 2 eicellen uit al die follikels. Wat een tegenvaller! We mochten van de arts overleggen wat we wilden, IVF doorzetten of IVF omzetten naar ICSI. Nadat mijn tranen gedroogd waren hebben we hier even over zitten sparren. We hebben nog 2 rietjes zaad, daarna is het op. IVF willen we met twee eicellen niet riskeren. Maar bij mij kwam er nog een derde optie naar boven. Nu afbreken, en dan het zaad pas gebruiken als uit een volgende punctie meer eicellen komen. Anderzijds is er maar 1 goede bevruchting en innesteling nodig... Onze gedachten vlogen alle kanten op. Uiteindelijk hebben we adgesproken dat ze gaan starten met ICSI, dat ze de eicellen gaan bewerken (de schil afschrapen) en daarna beoordelen of de eicellen rijp genoeg zijn/ lijken. Als dit zo is, pas dan zullen ze het zaad ontdooien. Als dit niet zo is, wordt deze ronde gestaakt. We houden dan onze twee units donorzaad, in de hoop dat een nieuwe stimulatie en punctie meer geluk brengt. Het was een fijn gesprek, waarin duidelijk was hoe zeer ze meeleefden (de uitslag viel hun ook tegen) en meedachten. Zaterdag horen we meer...