Als ongesteld worden al moeilijk is...

Pfff, ik dacht dat ik er dit keer rustig in zou staan. Ik had geen haast, er lopen al twee kanjers om me heen en we zullen zien waar onze hernieuwde kinderwens ons zal brengen. Maar mijn lange adem is op. We zijn bijna 11 maanden onderweg, en we hebben nog steeds maar 1 terugplaatsing gehad. En de tijd tikt verder en ik merk dat dat onrustig maakt. Over twee weken blaas ik 33 kaarsjes uit (als mijn man zo gek is om 33 kaarsjes aan te steken... waarschijnlijk niet en zijn we gewoon in afwachting van Sint & Piet haha). Mijn biologische klok tikt door, al weet ik ook wel dat het nog prima kan op je 33ste. Maar de kinderen worden ook ouder en het leeftijdsverschil groter. Zal ons wenskindje straks altijd gezien worden als nakomeling omdat de eerste twee wel kort op elkaar zijn? En dan hangt ook nog de teller van de donor boven ons hoofd. Een jaar geleden mochten we starten, maar wat nu als de donor straks wel de maximaal aantal nakomelingen heeft bereikt. Krijgen wij dan alsnog te horen dat we niet verder mogen, terwijl we er al vol inzitten? Pfff wat een hersenspinsels weer.

Op 5 november slikte ik mijn laatste pil duphaston om ongesteld te worden. Tot op de dag van vandaag nog steeds geen menstruatie te bekennen en dus belde ik gister met MCK. Ik kon vandaag langs voor een echo. Allemaal kleine eiblaasjes in de eierstokken (YES, de cyste is dus wel weg!) en een dik baarmoederslijm van 14,3 mm. De conclusie: de duphaston heeft niet zijn werk gedaan. Weer voor niets medicatie zitten slikken en weer voor niets zitten wachten. Wat is er nou zo moeilijk aan om ongesteld te worden als zoveel mensen dat iedere maand kunnen?! Ik kan het niet! Voelt het als falen? Toch een beetje, al kan ik er echt niets aan doen. Dus voor nu weer starten met een nieuwe kuur. Toch weer de oude kuur primolut omdat ik na 10 dagen gebruik daar wel een menstruatie mee kan opwekken. Deze arts stelde voor om het 7 dagen te gebruiken, maar zonder garantie dat dat dan wel genoeg is. De duphaston had ook genoeg moeten zijn. 

Het positieve is dat ze tegenwoordig geen sluiting meer hebben tussen kerst en oud&nieuw. Dus we kunnen wel gewoon door. Ik was al bang dat het nu naar het nieuwe jaar getild zou worden. Vanavond neem ik de tabletten in, en dan hopelijk kunnen we dit jaar nog starten voor een tweede, eerlijke kans!