Joehoeeee!!

Nou jaaaa! Zo schrijf ik nog geen 24 uur geleden dat ik nog steeds niet ongesteld ben geworden. Ga ik vanmorgen naar de wc en blijkt dat ik nu alsnog ongesteld ben! Joehoe! Hoe blij kan je zijn, na 10 weken en 3 dagen wachten alsnog ongesteld! Ik heb vanmorgen het MCK gebeld en even voorgelegd wat het plan was (dat kon ze natuurlijk ook teruglezen in mijn dossier). Ik zou nu namelijk een afspraak mogen maken voor een echo, om te kijken of ik een eigen cyclus heb en hoe het er allemaal voor staat. Maar... we gaan in de meivakantie op vakantie, en dus willen we pas na de meivakantie starten met de behandeling. Mijn vraag is dus, is het zinvol om nu voor die echo te komen? Want ik denk dat ik zonder echo ook wel kan concluderen dat mijn cyclus (weer?) op zijn gat ligt en dat dus vrijwel zeker is dat de terugplaatsing niet in eigen cyclus zou zijn. 

​Mijn man heeft de afgelopen periode flink nagedacht of hij nog eens een semenonderzoek wil starten. Er is nog nooit iets gevonden en uit bloedonderzoek is natuurlijk geconcludeerd dat hij erfelijk belast is en hierom geen zaad aanmaakt. Omdat zijn broertje nu wel biologisch vader wordt, kwamen er natuurlijk vraagtekens bij alle onderzoeken. De arts heeft ons vorige keer tijdens de intake uitgelegd dat het goed kan dat er een mutatie bij mijn man is opgetreden in het dna óf dat zijn vader bijvoorbeeld drager is en het daarom bij de één en bij de ander niet tot uiting komt. Ik heb de keus bij mijn man gelegd. We hebben wel altijd gesteld dat voorwaarde voor een derde is dat we willen dat de kinderen biologisch 100% aanverwant zijn aan elkaar. We zouden dus, zoals we er nu over denken, niet voor een andere donor kiezen als onze donor 'op' is. Mijn man heeft besloten dat de kansen zo nihil zijn dat hij het semenonderzoek niet meer wil. Het is goed zo en onze kids zijn zo eigen voor hem dat hij het zo wil laten. 

​Dus voor nu: ik ben nog even in afwachting van het telefoontje van MCK of een echo nu nodig is en wat nu de vervolgstappen zijn, maar feit is dat ik superblij ben dat ik ongesteld ben! Ik moet eerlijk zeggen dat het me ook een soort opluchting geeft en vrijheid om weer te durven dromen van een derde. Ik denk dat ik mezelf toch stiekem en onbewust ben gaan beschermen voor tegenvallers...