Onvervulde kinderwens.

Als je die wens nog hebt, is dat wel iets om goed over na te denken. Je vruchtbare jaren tikken door en als hij echt niet wil..

Vooral belangrijk,ben je gelukkig met jezelf zoals je nu in t leven staat? Zie je jezelf oud worden met hem,ook als hij geen kind wilt?? Als een 2e kindje voor jou belangrijk is,moet je er heel goed over nadenken welke stappen je wilt ondernemen. Garantie krijg je nergens op maar je eigen geluk kan je wel voor een groot deel zelf bepalen💋

Ik vind dat ik geen oordeel kan geven of je ermee moet stoppen want uit een paar regels kan ik niet weten hoe jullie relatie verder is🥰

Ik kreeg mijn zoon alleen,waar ik bewust voor koos en heel gelukkig mee ben. Wel nam ik mezelf voor nooit nog een kindje bewust alleen te krijgen. Toen ik mijn partner ontmoette,wilde hij geen kinderen meer,dit vanwege zijn leeftijd(15 jaar ouder dan mij). Ik wilde wel nog een kindje maar omdat we allebei al een kind hadden was het voor mij geen must want mijn relatie met hem is voor mij ook alles. Na 2,5 jaar zijn we gaan samen wonen,ik was degene die het rustig aan wilde opbouwen vanwege mijn zoontje. Toen we bijna 3 jaar samen waren vroeg hij mij alsnog of ik een kindje met hem wilde. Zonder twijfel zei ik natuurlijk ja! Ik vroeg hem waarom hij het nu dan wel wilde? Hij zei,omdat ik nu bij je woon,financieel stabiliteit kan bieden,deze keer van dichtbij wil mee maken hoe het is als m’n kindje opgroeit en jij een hele lieve moeder bent van wie ik haar wens in vervulling wil laten gaan♥️

Heel veel succes en vertrouw en geloof in jezelf💋

Je bent verantwoordelijk voor je eigen geluk... in jouw situatie zou ikzelf de relatie gestopt hebben... Dit omdat dezelfde toekomst idealen voor mij erg belangrijk zijn. Ik wil namelijk een toekomst bouwen met iemand...

En ik heb echt veel kikkers moeten kussen voor ik eindelijk Mijn "prins" gevonden heb. Ik zie dat je nog erg jong bent... Ik zou voor mezelf wel echt nagaan of hij je gelukkig kan maken, zonder kind.

Waarom ben je de relatie aangegaan? Wat dacht je toen? Is dat veranderd?

Hoe kan het dat hij deze belangrijke rol speelt voor jouw zoon, terwijl jullie duidelijk niet toe zijn aan een commitment naar elkaar? Ik heb het gevoel dat je niet helemaal in de goede volgorde stappen hebt gezet, en dat jouw zoontje hier de dupe van dreigt te worden...

Ik zal ermee stoppen !

Ik heb dochter van 8 jaar en ze was 2 jaar toen ik uit elkaar ben gegaan.

Maar heb altijd wel naar iemand gezocht die kindje wilde eventueel in de toekomst.

Nu zwanger van me tweede kind en super gelukkig met me vriend die ik al 4 jaar heb .

Toen ik nog vrijgezel was zocht ik naar een partner die goed voor mij zou zijn en tegelijkertijd voor mijn toekomstige kinderen. Ik wist dat ik kinderen wilde dus dat moest dan bij het pakketje zitten. Dus ja ik was opzoek naar een goede vader voor mijn kinderen en een goede partner voor mijzelf. Ook al had ik nog geen kinderen, ik wist dat ik ze zou krijgen dus moest de partner ook aan de juiste eisen voldoen en dat is gelukkig gelukt. Anders was ik weggelopen.

Ja ik zou de relatie gestopt hebben. Ik heb gelijk aan het begin verteld dat ik kinderen wolde. Had mijn vriend ze moet gewijd dan had ik de relatie gestopt.

Ik zou er mijn relatie voor beëindigd hebben.

Kinderwens weegt voor mij zwaarder dan een relatie, mits het medisch niet mogelijk zou blijken zwanger te kunnen worden met de partner.

Maar 25 zijn en nu al wetende dat er nooit geen tweede zou komen met deze relatie... nee, daar is het leven te kort voor.

Is je vriend ook nog zo jong? Misschien komt het dan nog. Tja als je het uitmaakt ben je ook niet zomaar zwanger.. Heeft je zoontje geen bonuspapa meer, jij geen relatie.. Maar ik zou me niet kunnen voorstellen mijn kinderwens op te geven als mijn partner geen kinderen zou willen.. Als je nou bijna 40 was misschien maar er kan de komende 10 jaar best een leuke vent op je pad komen die wel nog 1 of 2 kindjes zou willen..