Iui poging 2

Afgelopen weken poging 2 aangegaan.
Vorige maand prikte ik 75E maar die dosering is iets omlaag gegaan naar 50E.
De eerste echo die je krijgt als je menstrueerd gaf aan dat de endometriose cysten aan de linker kant er nog steeds zat
maar dat eitje wat daar achter zat niet is gesprongen maar ook een cysten is geworden. (deze kan vanzelf weer weg gaan).

Weer bloed prikken om te kijken of deze cysten hormoon afscheid maar dat was wederom niet het geval en mochten we beginnen met prikken. Na zeven dagen mochten we terug komen voor een vervolg echo.
Hierbij zag je dat er aan beide kanten een eitje aan het groeien was. links was 12 mm en rechts 15 mm.
Ze wilde niet te lang wachten dus de dag erna mocht ik weer terug komen voor een echo.
Bij die cho was te zien dat de eitjes beide rond de 18,5 mm zat en was perfect om te beginnen.

De zelfde avond heb ik pregnyl mogen spuiten, daarna een dag niks en de dag daar na komen voor de inseminatie.
Al met al vloog deze maand met prikken en naar het ziekenhuis gaan voorbij. 
Het was makkelijker omdat je precies wist wat ging komen en was wat minder gespannen.

De insiminatie werd gedaan door de zelfde vrouwlijke arts die wij vorige maand ook hadden.
Dat was fijn en vertrouwd. De insiminatie was verder niet pijnlijk alleen het slangetje zat een keer dubbel van binnen dus moest er weer uit en weer terug gestopt worden (moet zeggen dat ik daar eigenlijk niks van gevoeld heb)

Zaterdag was de insiminatie en vandaag is het donderdag - toch heb ik al tussen dag 3 en 5 ontzettende menstruatie gevoel in mijn onderbuik. mijn linkerlies doet daarbij ook best wel zeer. 
Het voelt echt dat ik vandaag zo ongesteld ga worden en dat is een rot gevoel omdat je gewoon niet wilt dat het komt. 
Je blijft ''hoop'' houden dat het hoe dan ook  toch nog een zwangerschap zal gaan worden maar ik ken de singalen van mijn lichaam en dat voorspelt niet veel goeds......... 

Volgende week poging 3 ?? :(



 

40 x gelezen, 1

reacties (0)


  • loverbaby8

    Ik hoop dat bij jou niet het geval is en het blijft plakken,