Even mijn hart luchten

Je zou denken dat  iui een hulp middel is om zwanger te raken.
Maar wat als dat ook niet zal gaan helpen en je nog een volgende stap zou moeten nemen.
Dit was een grote stap maar stel je moet nog 4 van deze stappen zetten.....
Wanneer helpt het en wanneer word je blij gemaakt dat ook jij mama en/of papa genoemd zal gaan worden?

Ik moet nog geduld hebben en dat is eigenlijk het moeilijkste wat er is in het hele traject.
Wat zich afspeelt in je hoofd is alleen maar, zou het dit keer wel gelukt zijn?
Ik voel namelijk helemaal niks en ben ook echt bang dat hoe positief wij hier ook in stonden en we blij waren met 30 miljoen zwemmers
wij aankomende week teleurstellend nieuws kijgen door middel van Rode duivels. 

Ik blader door namen, kamertjes en kleertjes.
Samen bedenken wij hoe we het allemaal gaan aanpakken, wat komt eerst en wat kan later...
Hoe komt het er uit te zien en hoe gelukkig zullen we zijn met dit mooie geschenk.

Maar als ik dan blader door al die leuke dingen heen, bedenk ik mij weer opeens dat er helemaal niks is.
Er is nog helemaal niks waar je die mooie en leuke dingen voor mag uitzoeken...
Het gevoel zit zo diep en verlangen is zo aanwezig maar er is niks....
wat is dat ontzettend moeilijk!

Door dit allemaal mee te maken ben je, je bewust dat dingen niet van zelf sprekend zijn.
Dat de mensen die dit geluk hebben mogen ervaren in hun handen mogen knijpen en elke dag
heel hard moeten genieten van het geschenk wat zij hebben gekregen.