De magische 12 weken grens!

Ookal weet iedereen al weken lang dat er een derde ukje op komst is (buik verbergen was direct al geen optie), toch voelt het heel fijn om nu eindelijk die 12-weken grens voorbij te zijn met een prachtige termijn echo (12+2). Vrolijk en druk bewegend en draaiend en zwaaiend... We hebben uk zelfs zien drinken van het vruchtwater... Blaas en maagje waren gevuld en de beeldvorming was zo goed dat we de vingerkootjes al hebben kunnen tellen. Geen verdikte nekplooi deze keer, een opluchting! Een regelmatig kloppend hartje van 145 slagen per minuut...en 30 mei is de officiële uitgerekende datum! 

De baarmoeder reikt al boven de navel, wat de buik wel verklaart....mijn eigen bloedwaardes en bloeddruk waren optimaal, dus mijn lichaam is in prima conditie om dit ukje nog een paar maandjes een fijn thuis te bieden ;-) 

De komende weken de brakheid, moeheid en lamlendigheid nog even kwijt zien te raken....

Op 21 december hebben we een geslachtsbepalingsecho geboekt omdat we onze nieuwsgierigheid niet konden bedwingen. Manlief is overtuigd dat het een jongetje is dit keer....ik had zelf geen idee (en ik vind het ook beiden even bijzonder) tot de echo van vandaag... De echoscopiste wilde er geen uitspraak over doen...maar ik dácht toch éven aan de nub te zien...dat manlief misschien gelijk heeft?

De foto's staan in mijn fotoboek. Ik ben benieuwd wat jullie ervan maken als amateur-nub-profs? ;-) 

Liefs! Roos