De titel zegt het al, Naomi is weer opgenomen in het ziekenhuis. Dinsdagavond kwamen we thuis na 6 dagen ziekenhuisopname voor de longontsteking, blaasontsteking en nierbekkenontsteking (Net geen kwartet ;)).
Woensdag begon het thuis al weer bergafwaarts te gaan. Bijna al het vocht (inclusief antibiotica) braakte ze in grote golven er weer uit. Daarbij ook nog es non-stop diarree en alles weigeren te drinken. Dus hop, woensdagavond zaten we weer bij de eerste hulp. Die vonden dat we het nog wel even aan konden kijken want "baby's spugen nu eenmaal weleens" en de infectiewaarden in het bloed waren gunstig. Lichtelijk geirriteerd door deze diagnose, maargoed, ze was nog alert dus vooruit, we kijken het nog een dagje aan.
Donderdag weinig verbetering...met veel hangen en wurgen net een kleine 600 ml vocht erin weten te krijgen en te houden. Maar vandaag (vrijdag) weigerde ze vrijwel alles. Sowieso geen vast voedsel, maar ook geen melk, water, roosvicee, ORS of wat dan ook meer. De maat was vol...dus weeeeer naar de eerste hulp. Natuurlijk weer urenlang wachten, aan 5 verschillende assistenten je verhaal moeten doen voordat de kinderarts er zelf een keer bij komt...en toen EINDELIJK kwamen ze tot de conclusie dat uitdroging toch wel op de loer lag (suf, ingezonken fontanel, ijskoude handjes, 0,7 kilo afgevallen in 2 dagen, lusteloos, bleek en grauw...) DUH!! WE KOMEN TOCH NIET VOOR NIETS?!
Nu ligt ze aan de maagsonde om bij te tanken. De oorzaak blijft weer gissen... kan een buikgriep zijn, kan een bijwerking van de antibiotica zijn. Maar waardeloos is het wel en we vreten onszelf op van de stress (ik kwam vanochtend op de weegschaal tot de conclusie dat ik nu officieel ondergewicht heb...wellicht niet zo gek als je al dagen lang leeft op 2 boterhammetjes en wat fruit omdat je geen hap door je keel krijgt van de spanning...)
Man, man man...wanneer mag het een keer over zijn allemaal. Ons arme, arme moppie...:'(
(Sorry, dit keer niet zo'n positieve blog, maar ik ben KAPOT!)
xxx
reacties (0)