Hoi hoi,
Hier weer een berichtje van mij. Het is de laatste tijd een beetje een choas in mijn hoofd. Ik wil zoveel dingen doen, maar kom elke dag tijd te kort. Kan de laatste paar weken heel erg slecht slapen. Dan ben ik zo druk in me hoofd, dat ik gewoon niet rustig kan gaan liggen. Meestal schrijf ik dan een lijstje om het van me af te schrijven. Dat werkt wel voor even, maar zodra me ogen weer open begint de choas weer opnieuw.
Sinds me mannetje thuis zit in de ziektewet (vanwege hernia), komt het grote deels op mijn neer. Dat geeft echt totaal niet, ik doe het met liefde, maar het is wel veel! Nu begin ik dat echt te voelen. Ik werk 40 uur per week, en heb daarbij meestal 1 keer in de twee weken nog vergadering. Ik heb 1 vrije dag, dan moet ik naar therapie. En aan het huishouden. Ik probeer dat natuurlijk zo goed als kwaad goed bij te houden, maar dat lukt niet iedere week. Dat geeft dan ook weer drukte in me hoofd, wil graag een fris, netjes opgeruimd huissie!
Het komt natuurlijk allemaal wel weer goed, maar heb het nu gewoon te druk. Straks als me mannetje weer beter gaat en uiteindelijk weer kan gaan werken, dan ga ik weer minder werken. Das een heel fijn vooruitzicht! Over twee weken heb ik vakantie, heerlijk kijk er echt naar uit!! We gaan leuke dagjes uit, en willen misschien wel een weekendje weg. Even goed uitrusten, en heerlijk van elkaar genieten. En eind oktober gaan weer een week naar center parcs toe!!
Ik moest even mijn hart luchten, zucht... het werkt wel (even)!!
Voor de rest gaat het hier goed, de kindjes worden zo groot! Het gaat allemaal veelste snel. Damian word over precies zes maanden, 4 jaar!! En dan gaat hij gewoon naar de basisschool, hij wil het liefste nu al maar jah nog even geduld. Het is zo'n heerlijk jochie, af en toe beetje ondeugend, maar vooral heel lief en grappig! We keken van de week filmpjes van toen hij baby was. Zegt hij: Mam ik zat in jou buik he!". dus ik zeg, ja waarop hij zegt: "Oh mam, ik wil nog wel een keertje, want het was wel gezellig hoor!!". Het is echt onze grappemaker!
Maar hij kan ook zo lief en zorgzaam zijn. We waren van de week op bezoek bij een vriend van ons, die heeft in september een ernstig ongeluk gehad, en zit in een rolstoel. Ik zag Damian zo kijken naar die rolstoel, en weer naar die vriend. En jah hoor toen vroeg hij: waarom heb jij wieltjes?? Erik legde het een beetje uit waarom hij in de rolstoel zat, en werd daarbij emotioneel. Vrij logisch natuurlijk. Dus Damian kijkt hem aan en ik zag dat hij zich in hield want de tranen stonden in z'n ogen en zegt: Ik vind wel zielig voor jou, een musje (kusje) op je knie dan weer gauw beter! Ik krijg weer een brok in me keel nu ik het schrijf. zoo lief was het!!
Kleine jongentjes worden groot!!
Ook met onze dame gaat het goed. Alweer 9 maanden he! ze brabbeld aan 1 stuk door, erg grappig om te horen. Wel werd ze al een tijdje in de gaten gehouden kwa gewicht, want ze komt gewoon niet aan. Ze groeit wel in de lengte, maar het gewicht gaat niet mee! Ze is nu al twee maanden niks aangekomen, weegt nu preccies 7000 gram, en zit hierdoor onder de onderste lijn bij het consultatiebureau. En je gelooft het of niet maar ze eet echt goed, krijgt 4 flessen. 3 overdag en 1 s'nachts daar word ze echt wakker om! Ze eet 2 broodjes, fruithap, groentehap, rijstwafels noem maar op. Nu moeten we over twee weken wer terug komen naar het consultatiebureau, er was een extra afspraak gemaakt om te controleren. En als ze dan nog niet is aangekomen worden we naar de kinderarts door gestuurd. Dus hopelijk is ze wat aangekomen. maar kwa eten daar ligt het zeker niet aan!!
Voor de rest is het er één hoor, een echt dametje, als ze haar zin niet krijgt gilt ze de boel hier bijelkaar. Sinds vorige week trekt ze zich aan alles omhoog, en loopt zelfs paar kleine stapjes om de tafel heen. Echt zo ongelovelijk schattig om te zien, met haar heerlijke kale koppie oogt ze ook wat jonger, dus ziet het er een beetje gek uit zo'n kleine staande aan de tafel!!
Zou nou dit was het wel weer voor nu, nog een fijn weekend!
Liefs,
reacties (0)