Zanna Opgenomen

Jeetje mina waar zal ik beginnen?? Zanna was al 1,5 week ziek, in het begin beetje verkouden. Ze had steeds verhoging. Vrijdagavond 10 December, ze was zoveel aan het hoesten en stikte er bijna in, dat ik haar haast op haar kop moest houden om het slijm eruit te halen. Daarbij dronk ze slecht, halve flesjes. Ik maakte me zorgen. Dus ben die avond samen met bij vriendin naar de dokterspost geweest. Mijn vriend kon niet meekomen, die was namelijk die dag géopereerd (weg gelaserd) aan een dubbele hernia. 

Bij de dokterspost  is ze onderzocht, hij zag dat ze ziek was, snotterig, prut oogjes, hoesten enz.. Maar vond het wel geruststellend dat ze wel halve flesjes dronk en pasluiers had! Dus mochten we weer naar huis. Die hele week was ze ziekjes, woensdag begon ze opeens te huilen, en hield gewoon niet meer op. Ze was ontroostbaar. Ze had het er echt moeilijk mee, mijn arme meisje! Donderdag hield ze opeens op met drinken, ze dronk 1 keer en zelfs dat kwam er weer uit met grote golven. Echt heel zielig, de melk kwam uit haar neusje en mond naar buiten. Daarna dronk ze niet meer! Ben toen naar de dokter gegaan, hij heeft haar weer onderzocht en vond dat we naar het ziekehuis moesten. Dus op naar het ziekehuis, daar weer onderzocht eerst door de co assistente die mijn totaal niet begreep. Daarna kwam de kinderarts kijken, hij zag meteen dat ze niet lekker was, ook hij heeft ons meisje onderzocht. Hij dacht aan een luchtweginfectie, en ze kreeg medicijnen en mocht weer mee naar huis. Uiteindelijk begon ze s'avonds weer te drinken!

Alles leek iets beter te gaan, maar van het weekend, was ze weer huilerig, hoesten, piepen, kreunen, spugen ze was merkbaar ziek maar even goed nog steeds lief lachen. We hadden haar lekker in bedje gestopt, en ze ging heerlijk slapen, (ze was ook heel moe van het ziek zijn, huilen enz) maar toen ik bij haar kwam kijken, OW MIJN GOD, ze was helemaal grauw, grijzig, blauw. Ik schrok me rot!! Ik riep meteen mijn vriend, hij hoorde meteen aan me stem dat het goed fout zat! We hebben haar meteen uit het bedje gehaald en met dat moest ze heel erg hoesten, weer hele golven melk en dit keer met bloed erbij. We zijn meteen met haar naar de ehbo gereden. De buurvrouw paste op Damian. In het ziekehuis werd meteen de maxi cosi overgenomen door de artsen. Binnen no time stond de kamer vol met artsen, verpleegkundige. Ze kreeg allemaal snoertjes aan gemeten. Ook keken ze naar het zuurstof gehalte, ze had 91% wat dus 100 % moet zijn. Meteen kreeg ze ondersteuning met ademhalen. Er is zoveel gebeurd, ik was er bij maar alles ging in een roes aan me voorbij!

De kinderarts vertelde dat ze werd opgenomen, en dat ze waarschijnlijk zou worden overgeplaatst naar het AMC . Dat was behoorlijk schrikken! Maar goed als dat het beste is,dan moet het maar! Sam bleef in het ziekehuis slapen, ik moest namelijk nog veel belletjes plegen.

Uiteindelijk kon ze gelukkig in alkmaar blijven, en mocht ze vandaag weer mee naar huis. Ze is nog steeds ziek, maar gelukkig al veel beter. Ze is wel behoorlijk afgevallen, ze woog 5780 gram ongeveer en nu 5550 gram.We hebben medicijnen meegekregen, en spoel spullen om haar neusje te spoelen. We zijn nog steeds erg bezorgd, en daarom slaapt ze weer even op onze kamer, kunnen we haar goed in de gaten houden!

 En nu maar hopen dat mijn kleine meisje snel weer de oude word!!!

Veel liefs, Daantje