Sommige wisten het al...
andere niet, sommige zagen het wel maar praatte of vroegen niets
Toen ik 16 jaar was ben ik zwanger geweest!
___________
Hier mijn verhaal,
Het zonnetje scheen en was eigenlijk al eindje misselijk maar ik besefte niks een vriendin van mij vertelde dat ik zwanger kon zijn en we gingen verhalen delen van dan ben je ook misselijk en heb je onveilig gedaan?
Nee wij hadden het niet onveilig gedaan ik nam de pil altijd stipt op tijd!
Na dagen nog misselijk te zijn voor de lol met diezelfde vriendin een test gaan halen ( ik was nog bij me vriend die nu mijn ex is ) Ik vertelde het hem dat e een test hadden gehaald en ik die ging doen hij lachte me eigenlijk uit want ja het kon niet... naja dachten we !
de volgende morgen ging me vriend werken ( hij was namelijk 20 ) Dus ik s'morgens test gedaan en al snel zag ik een + staan, mijn wereld zakte even in
Als snel belde ik mijn vriend en vertelde hem het nieuws, hij was direct van zijn werk hierheen gekomen deed die eigenlijk nooit dus ik denk dat hij gewoon met zijn ogen moest kunnen zien
Toen hij er was en keek dan stonden we eigenlijk beiden met tranen in ons ogen, we zijn die zelfde dag nog naar zijn ouders gegaan en hebben het hun verteld... hun waren gek genoeg blij was al een opluchting
maar dan kam het ergste mijn moeder het vertellen zei was ook op werk en belde haar ook op haar werk ik heb eigenlijk niet getwijfelt om direct te vertellen want mijn moeder begreep me altijd
Ookal was ze niet blij met dit nieuws toch was ze gek genoeg ook niet boos..
De eerste echo zal ik nooooit vergeten, piep klein...
Die mens van de echo vertelde me dat ik nog te jong was en ken je dat blblabla
ookal vertelde ik hem dat ik wou houden toch heeft die me doorverwijst naar een abortus kliniek...
ik ga niet zeggen dat ik 100% zeker was, wie is dat wel op die leeftijd? ik wist niet wat een kind inhoude en als ik er nu over denk dan vond ik mezelf echt naief en makkelijk erover denken
Ik ben geweest op gesprek bij die abortus kliniek en werd me verteld dat ik 6 dagen tot 10 dagen bedenktijd had, ahja ik was omdat moment vrij zeker van me keuze
JA HOOR ik ging het houden
We hadden een naam, wieg, alles was eigenlijk bijna in orde en zeker van wat we wouden tot het vreselijkste gebeurde in mijn leven..
Ik ben S. verloren aan een vroeggeboorte ik wil eigenlijk niet helemaal volop openbaar zetten... want het is nog steeds wel pril voor mij ookal is het 28 maand geleden! het blijft in je zitten
Nu door het verlies zijn ik en mijn ex uit elkaar gegaan en heeft die me spijtig genoeg zwanger gezien van Siara... Ik kan me niet voorstellen hoe die zich zou moeten gevoeld hebben maar voel me nog steeds schuldig en geef me nog steeds mezelf de schuld van wat er is gebeurd,
Door het vroeg geboorte werd ik met Siara ook extra in de gaten gehouden en werd gezien dat ik op 24 weken verkorte baarmoederhals had k dacht werkelijk NIET WEER ! ik kon het niet nogs laten gebeuren als snel werd ik opgenomen en kreeg ik weeen remmer... Ik had geen pijn alleen best lichte ween maar toch 39 weken volgehouden !!!!!!
Siara heeft opzich mijn verlies wel verzacht maar ik ga S. toch nooit kunnen vergeten ik heb het een plaats gegeven in mijn leven en denk er elke dag nog aan...
Dus dit was eigenlijk best kort mijn verhaal als je vragen hebt of wat dan ook kan je die gerust stellen
het is gewoon feit dat ik het niet helemaal de wereld wil indelen wat er helemaal is gebeurd heo dat het is gebeurd...
Vragen zijn welkom !
Ik moest het gewoon even van mij afschrijven dusja...
reacties (0)