Soms vraag ik me af...

Hoe de mensen in de armen landen dit allemaal doen... Hun kindje het beste leven geven die ze kunnen. Ze hebben geen babybytes om eens hun onzekerheid op te schrijven, hebben geen vroedvrouwen die aan huis komen, hebben zelf meestal niet eens een huis, hebben geen ziekenhuis waar hun kindje kan verzorgt worden indien nodig.. Als hun kind ziek is, hopen ze en bidden ze alleen maar op geluk.

Ze hebben de keus niet tussen flesvoeding... borstvoeding is de eenige optie, dus moet het hun wel lukken! Gezond eten hebben ze meestal niet, dus hun kind het beste geven is niet altijd simpel. Ze hebben geen vitamines voor hun zelf of hun kind. Ze hebben nooit de keuze gehad tussen ruggenprik bij de bevalling die vrouwen weten wat echte pijn is.

Ze hebben geen gyneacologen of CB's alles hangt af op goed geluk. Ze kunnen hun kind geen luxe geven alleen maar de liefde van het dragen in een doek. Hun zelf verzorgen na een bevalling is ook niet simpel ze hebben geen pijnstillers of maandverbanden

Soms denk ik hoe die vrouwen dat allemaal doen, ik denk dat dit de helft nog niet eens is van wat die vrouwen moeten doorstaan tijdens hun zwangerschap en kraamperiode.