Ochtendritueel

Als alles op rolletjes loopt 's ochtends zijn we om tien voor acht klaar om naar school te gaan. Dat weet ik omdat me dat dit schooljaar al drie keer is overkomen. Vanochtend was duidelijk niet zo'n ochtend.

Mijn zoon vrolijk kwam dansend de kamer binnen. Op mijn vraag of hij lekker geslapen had antwoordde hij enthousiast 'Ja, maar ik heb wel heel mijn bed ondergeplast.’ +5 minuten voor het bed verschonen.

De schone onderbroek van zoonlief zat verkeerd om. +1 minuut omdat hij zo graag de autootjes aan de voorkant wilde hebben.

Mijn dochter sliep nog als een roosje, dus die moest wakker gemaakt worden. +5 minuten om te proberen haar niet al te chagrijnig wakker te krijgen.

Dochter wilde op de plek staan waar zoon al aan het aanrecht stond. +1 minuut voor een aankomende, maar redelijk snel in de kiem gesmoorde driftbui.

Mijn zoon gooide zijn melk om +1 minuut voor het opruimen en +2 minuten voor de driftbui omdat hij nieuwe melk kreeg die hij niet op wilde drinken.

Dochter wilde banaan mee naar school -1 minuut voor niet hoeven schillen.

Inmiddels was het 5 voor 8 en waren nog de tanden niet gepoetst. +1 minuut omdat dochter wederom besloot me te negeren. En +1 minuut omdat zoonlief nog steeds chagrijnig was over zijn melk.

Dochter wilde sandalen aan. +1 minuut om haar uit te leggen dat we naar school netjes gekleed gaan en dat dit betekent geen sandalen. +2 minuten omdat ze me vervolgens compleet negeerde, met de autobaan ging spelen en wegrende wanneer ik haar wilde pakken om de schoenen aan te doen.

Bijna kwart over 8 vertrokken we dan eindelijk richting school. Ik hoopte maar dat ik in alle chaos niets vergeten was. Nu nog mijn zoon motiveren om door te fietsen.

'Wat was het commando voor jouw turbomotor ook alweer?'

'Rechtdoor, linksaf!'

'Oké, rechtdoor, linksaf.' -1 minuut, niet omdat zijn 'turbomotor' echtzoden aan de dijk zet, maar hij was weer vrolijk en dat maakt een verschil.

Eenmaal op school was de deur al lang open. Mijn dochter kwam echter maar langzaam op gang. 'Kom op!' zei ik terwijl ik haar wuifde dat ze door moest lopen. Natuurlijk heeft dat geen enkele zin bij een peuter met een totaal gebrek aan tijdsbesef.

Uiteindelijk hebben we het gehaald. Bij mijn zoon kon ik de klas niet meer in, dus dat werd een snelle knuffel op de gang, maar bij mijn dochter, wiens psz klasje pas om half 9 open gaat, waren we ruim op tijd. Ik had haar al voorbereid dat ik vandaag niet kom blijven tot de kring begon. Ik had namelijk cursus op mijn werk en die begon om half 9. Een kwartiertje later konen kon wel, maar een half uur vond ik toch te veel. Gelukkig hielp de voorbereiding goed, want ze accepteerde mijn vroege vertrek met een 'dag mama’ en een zwaai. Een welkome meevaller sinds ze de laatste tijd behoorlijk aanhankelijk kan zijn en minstens wel -8 minuten waard.

Eenmaal de school uitlopend zag ik een heel groot bord 'stemlokaal' staan. Oh ja. Dat moest ook nog ergens vandaag…