Tjonge, mijn dochter Phileine is nu ruim 7 weken 'oud'.
Na wat opstartproblemen (met 1 week oud gestopt met ademen en met 5 weken bijna weer, niet goed kunnen slapen, te veel melk dus lastige borstvoeding en veel spugen) gaat het nu best goed. Ze heeft nog steeds wel last van mijn vele melk, zoals 'borrelen en knorren' en spugen. Maar als het me lukt om haar wat Johannesbroodpitmeel (pappuddingCornelisrijstebrij; wat een naam!) te laten opslurpen, is dit meteen minder. Als ze lekker heeft geslapen, is het een wolk van een baby die me grote glimlachen geeft, heerlijk! Als ze iets minder heeft geslapen, lacht ze ook nog steeds, maar iets minder overtuigend.
En nu........ deze vrijdag gaan we samen een uurtje naar het kinderdagverblijf. Volgende week gaat ze zelf: 1x 2 uurtjes en 1x 3,5. En dan die week daarop is het geloof ik 2,5 dag. (en vanaf dan 2 dagen per week.) En ga ik dus weer aan het werk. Lijkt me best lekker hoor, weer werken (maar: hoe ging alles ook alweer? Weet echt al mijn inlogcodes niet meer ik ben zo'n zeef tegenwoordig!) maar om dat kleine meisje nou bij vreemden achter te laten? Ze heeft toch echt wel een gebruiksaanwijzing met al dat geslik en verslik. En ik ben natuurlijk doodsbang dat ze er een keertje in blijft...Niet dat ze daar niet goed voor haar kunnen zorgen hoor, maar ze is natuurlijk niet het enige kindje dat aandacht nodig heeft en hier thuis is ze dat wel. Pff... Wat dit betreft zou ik blij zijn als we een half jaar verder zijn... Zelfs mijn vriend, die het prima vindt om te werken en zijn dochter bij mij achter te laten, vindt het spannend om haar bij het kdv achter te laten...
Zucht. Loslaten begint al echt bij de bevalling....
Ik denk dat ik deze week nog maar eens extra met Phileine ga kroelen!!
reacties (0)