Zonnetje in huis + 1e keer kinderdagverblijf

Hoi allemaal,
Schreef ik in een van mijn laatste blogs niet dat onze S. zo'n serieus ventje is? Sinds vorige week is daar niets meer van te merken. Anderhalve week geleden zat hij ineens heel breed naar me te lachen. Een brede grijns zat op zijn gezichtje geplakt.

Vorige week dinsdag is hij voor het eerst naar het kinderdagverblijf geweest. Hij zit bij grote zus M. in de groep, die apetrots haar broertje aan iedereen liet zien. Ikzelf had het er nogal moeilijk mee. Hij is nog zo klein, ik wil hem nog helemaal niet wegbrengen! Maar er zat niets anders op, het moest. Aan het einde van de dag ging ik mijn kids weer ophalen en kreeg van de juffen te horen: "Wat een lachebekkie is het! Hij heeft de hele dag naar iedereen zitten lachen!"
Ik was erg verbaasd, want ik zou onze zoon nu niet bepaald als een lachebekkie omschrijven, met die serieuze, bedenkelijke frons van hem. Maar inderdaad, ik werd begroet met een brede lach. En het lachen ging thuis gewoon door. Hardop schateren zelfs! Ik wist niet wat ik hoorde.

De volgende dag ging het weer precies zo. Ik had verwacht dat ik hem na twee dagen kinderdagverblijf bij elkaar kon vegen van vermoeidheid. Maar 's avonds toen ik hem naar bed bracht jammerde hij wat en begon vervolgens ineens een serieus monoloog om mij te vertellen hoe zijn dag was. Ook dat had ik nog nooit eerder gehoord, het was echt te grappig!
Hij keek me serieus aan en begon echt een verhaal tegen me te 'vertellen', vol met allerlei verschillende klanken: "Uihui Lalagoegie harrrprprff oeghoehoe uiwie uiu iuiha aaaaalm nmnmnmnfhu iuiggrie gieeeeeee gehhprfffffuiui rrrpfff ohmmmm aggie bheebeee." En elke keer als ik dan zei: "Goh, echt waar?" en "Is het heus?" "Dat klinkt als een erg leuke dag...", dan brabbelde hij weer serieus en ingespannen verder. Het leek wel alsof hij echt even alle indrukken van die dag bij me kwijt moest. Echt te schattig, ik smolt gewoon van liefde.

Zoonlief is nu al anderhalve week het zonnetje in huis. Roept me met een schaterlachje en als ik dan kom kijken, krijg ik weer een brede lach met twinkel oogjes. Hij kijkt dan zo verliefd en blij naar me, dat ik er bijna verlegen van wordt. Kleine charmeur!
Liefs,
Riekes