Gebakken aardappelen en andere onbelangrijke zaken

Goedemorgen BB-ers!
Aangezien ik thuis zit met verlof en alle tijd van de wereld heb toch nog maar weer een blog. De afgelopen blogs waren zo positief, nu wil ik even van de gelegenheid gebruik maken om lekker te klagen. Als je geen zin hebt in geklaag, mag je deze blog dus gerust overslaan. ;)

Nachtrust
Allereerst. Nachtrust. Normaal stoor ik me niet zo heel erg aan het gebrek er aan. Gisterenavond had ik het echter even helemaal gehad. Ik lag al om 19:45 uur uitgeput op bed. Maar slapen? Ho maar! Ik dommelde eventjes licht weg en schrok om 20:45 uur weer wakker. (Manlief stond ondertussen de badkamer te poetsen, de schat!) Ik had het steenkoud, voelde me snotterig, brak en misselijk. Ben met een dekentje op de bank gaan zitten en een beetje op marktplaats gaan surfen op mijn laptopje, op zoek naar een draagdoek.

 Toen ik om 23:00 uur gebroken op bed ging liggen kon ik nog steeds niet slapen! Nee, een beker warme melk kon ik niet nemen. De melk was natuurlijk weer eens op in dit supergeorganiseerde huishouden van Jan Steen. Ik kan mijn eigen zuivel-(over)consumptie gewoon niet bijhouden!

Vlooien
Tot overmaat van ramp ontdekte ik toen een vlo. Eén vlo. In mijn bed! Ik kan veel hebben, maar dit was echt de druppel. Mijn emmer liep niet alleen maar over, die stroomde gewoon helemaal leeg. "Die ellendige rotkat!," gilde ik woedend tegen mijn man. "Dit is echt wel het laatste waar ik op zit te wachten, een vlooienplaag in mijn huis terwijl ik hoogzwanger ben en elk moment een baby kan verwachten!" (OK, het is een beetje overdreven om één vlo meteen een plaag te noemen. Maar van het idee 'vlooien' krijg ik al zoveel jeuk dat het evengoed een plaag is.).

En zo foeterde ik nog even ziedend door, mijn man ondertussen chagrijnig terugkattend: "Daar kan ik toch ook niets aan doen". Zijn gebruikelijk weerwoord, waar ik altijd alleen maar nog bozer van word, omdat ik ook heus wel weet dat hij er 'niets aan kan doen'. Hij heeft de neiging om altijd bij alles te zeggen 'daar kan ik toch niets aan doen', terwijl ik eigenlijk alleen maar uit zijn mond wil horen: Ja, dat is inderdaad vervelend. Ja, dat is inderdaad volkomen kut. Dit geldt niet alleen in combinatie met een vies beestje van 1mm groot, maar ook als ik bijvoorbeeld weer eens misselijk boven mijn emmer hang. Of als de melk op is en net zo'n zin had in een beker melk. Of in welke andere situatie dan ook hij er weer eens 'niks aan kan doen.' Maar dat weer geheel terzijde.

Ik vraag me af of ik iets tegen vlooien kan doen nu? Ik bedoel, normaal zou ik nu als een doldwaze panisch met milieubelastende spuitbussen door het hele huis rennen, alles vergassend dat leeft. Maar dat spul is volgens mij hartstikke schadelijk voor zwangere vrouwen c.q. baby's.

Rennies
Tegen 01:00 uur sliep ik eindelijk, na een handvol rennies te hebben geslikt. De antagel die ik vorige week heb gehad van de gynaecoloog werkt wel, maar net zo kortstondig als een rennie. "Dan kun je net zo goed rennies blijven kauwen", zei de gynaecoloog gisteren. "Die kun je tenminste gewoon overal kopen. Neem er maar een stuk of 3-4, dat bindt het maagzuur goed.", zei ze. Dat deed ik. En ik sliep als een roosje. Tot 02:15 uur. Want toen moest ik weer plassen.

Gebakken aardappelen
Goed. Ik heb de nacht weer overleefd. Om 7:00 uur stond ik naast mijn bed, opgelucht dat ik op kon staan. Maar nu zit ik al weer een uur naar mijn boodschappenlijst te staren. Wat zullen we deze week eens eten? Ik heb echt nergens meer zin in. Net als in het begin van de zwangerschap, smaakt momenteel niets me echt goed. Gisteren heb ik, na lang nadenken, maar pannenkoeken staan bakken. Ik had werkelijk nergens anders zin in. Mijn man en ik vinden pannenkoeken eigenlijk niet echt avondeten. Hij, de arme stakker, zat dan ook aan een diepvries pizza. (Dat vinden we al helemaal geen avondeten, meer een lunchgerecht.)

En vandaag is het enige dat ik kan verzinnen: gebakken aardappelen. Verder kom ik niet. Er komt ook niets 'binnen' dat me kan bekoren. Rijst? Yeagh. Pasta met rode saus? Hou op! Vis? Doe niet zo eng! Groente? Ieks! Bedenk je hierbij dat koken een van mijn grootste hobby's is en ik fanatiek parttime vegetariër ben die altijd op zoek is naar interessante vleesvervangende gerechtjes. In de loop der jaren heb ik stapels kooktijdschriften en kookboeken om me heen verzameld. Maar vandaag kom ik niet verder dan: gebakken aardappelen.

Ik moet hier wel even aan toevoegen dat ik dan niet "zomaar een pakje diepvriesschijfjes" bedoel. Ik bedoel ècht gebakken aardappelen. Dus: zelf geschild, gekookt, afgekoeld, in partjes gesneden en opgebakken in zonnebloemolie en met wat grof zeezout bestrooid. Zo wil ik ze en NIET ANDERS! :D

Iemand nog menusuggesties? Ik weet het echt niet meer.

Draagdoek
En verder kreeg ik vanmorgen vroeg al een mailtje dat iemand akkoord is gegaan op mijn bod op een ByKay draagdoek. Hoera! Ik ga mijn baby lekker tegen me aan dragen! Ik droeg mijn dochter altijd heel graag tegen me aan in zo'n Baby Björn ding, maar inmiddels heb ik wel begrepen dat die heel slecht zijn voor de heupjes.

Dat ik mijn kindje met een draagdoek wil gaan vervoeren is trouwens niet uit overtuiging dat het beter is voor de baby. Het is eigenlijk meer een praktische en een egoïstische overweging. Ik wil mijn handen vrij houden en lekker met mijn oudste dochter van drie kunnen gaan en staan waar ik wil, zonder constant weer met die hele wandelwagen te hoeven sjouwen. Bovendien lijkt het me gewoon heerlijk om die kleine uk zo veel mogelijk tegen me aan te houden.

Zo. Tot zover deze blog met de minder belangrijke zaken omtrent het zwanger zijn!
Liefs,
Reeqais xxx